Unraveling Of A Tragedy - A Rotterdam November

I’m looking at a mirror.

Tears roll down my face

Two dark eyes stare back at me, they tell the story

Of a past I can’t erase

God, I come before you.

My life is shattered glass

I wish I had more for you, but unfortunately, this is

All I’ve got left

I can’t let go, no I cannot forgive, I hate the man

Living inside my skin.

In bloody fields and dirty

Hands many more tragedies lie within

I’d rather feel pain, just to feel again.

It’s been so long, I actually don’t

remember how much my

Chains weigh

I may be breathing, but don’t for once think I’m

Alive.

I may have even dreamed once, but all trace

Of that is gone from inside my eyes

Bridge:

Do you think you could send the rain, to wash me

Clean, turn the battlefields green again

I can’t let go, no I cannot forgive, I hate the man

Living inside my skin.

In bloody fields and dirty

Hands many more miracles lie within

Ik kijk naar een spiegel.

Tranen rollen over mijn wangen

Twee donkere ogen staren me aan, ze vertellen het verhaal

Van een verleden dat ik niet kan wissen

God, ik kom voor u.

Mijn leven is gebroken glas

Ik wou dat ik meer voor je had, maar helaas is dit:

Alles wat ik nog heb

Ik kan niet loslaten, nee ik kan niet vergeven, ik haat de man

Leven in mijn huid.

In bloedige velden en vuil

Handen veel meer tragedies liggen binnen

Ik zou liever pijn voelen, gewoon om weer te voelen.

Het is zo lang geleden, ik doe het eigenlijk niet

onthoud hoeveel mijn

Kettingen wegen

Ik adem misschien, maar denk niet voor één keer dat ik dat ben

In leven.

Ik heb misschien zelfs een keer gedroomd, maar alle sporen

Van dat is verdwenen uit mijn ogen

Brug:

Denk je dat je de regen kunt sturen om me te wassen?

Schoon, maak de slagvelden weer groen

Ik kan niet loslaten, nee ik kan niet vergeven, ik haat de man

Leven in mijn huid.

In bloedige velden en vuil

Handen veel meer wonderen liggen binnen