Trainwreck - A Rotterdam November

I could never promise I won’t let you down.

I won’t give my word, you won’t get hurt.

But, look at the stars, they don’t always shine so bright.

They’re above us now, they’re above us night after night.

Look at my hands now.

They look so empty without yours.

Emotions are footprints in the rain, but my heart pounds like a…

Chorus:

Train wreck, the subway’s on fire.

I’ll do my best to save what I save.

Smoke or ash, we’re never looking back.

As strong as I can, I’ll stay on the track.

Verse 2:

I don’t always convey exactly the right words.

Sometimes, my tongue is sharp and I yield it like a sword.

But, do you see the waves?

Crashing relentlessly on the shore.

Carving stone and rock without retreat in a campaign of war.

Consider my eyes now, bluer than this persistent army.

Emotions are footprints in the rain, but my heart pounds like a…

Bridge:

I’m coming, for you, I swear it’s true, I’ll let, it stand like a monument,

think of me, when you see it, This train, will be on time.

The engine is empty,

but who needs coal, Trust me, I can’t be everything, I’ll be here,

pounding like a.

Ik kan nooit beloven dat ik je niet in de steek zal laten.

Ik zal mijn woord niet geven, je zult niet gewond raken.

Maar kijk naar de sterren, ze schijnen niet altijd zo helder.

Ze staan ​​nu boven ons, ze staan ​​nacht na nacht boven ons.

Kijk nu naar mijn handen.

Ze zien er zo leeg uit zonder de jouwe.

Emoties zijn voetafdrukken in de regen, maar mijn hart bonst als een...

Refrein:

Treinwrak, de metro staat in brand.

Ik zal mijn best doen om te bewaren wat ik bewaar.

Rook of as, we kijken nooit achterom.

Zo sterk als ik kan, blijf ik op de baan.

vers 2:

Ik breng niet altijd precies de juiste woorden over.

Soms is mijn tong scherp en geef ik hem toe als een zwaard.

Maar zie je de golven?

Meedogenloos neerstorten op de kust.

Steen en rotsen snijden zonder terug te trekken in een oorlogscampagne.

Beschouw mijn ogen nu, blauwer dan dit hardnekkige leger.

Emoties zijn voetafdrukken in de regen, maar mijn hart bonst als een...

Brug:

Ik kom, voor jou, ik zweer dat het waar is, ik laat het staan ​​als een monument,

denk aan mij, als je het ziet, zal deze trein op tijd zijn.

De motor is leeg,

maar wie heeft kolen nodig, geloof me, ik kan niet alles zijn, ik zal hier zijn,

beukende als a.