The Kids Can't Lose - A Loss For Words

Johnny sits alone seeking

Comfort in Lennon

Pressing foot steps

Were blowing with wind

All the weeds to pull him under

Being force-fed meds and structure

The itch under his skin

Had him screaming again

It didn’t sink in

He was sinking

No one ever understood

What He was feeling

Don’t let them drag you under

Don’t let them get to you

Don’t let them get to you

Their words like stones

For all your broken bones

Don’t let them break

Don’t let them break you

Mary’s a freak she’s an outcast

A name without a voice

The schoolyard took her

For everything she’s worth

All the weeds to pull her under

Being neglected by her mother

No friends bring her in

And She’s screaming again

It didn’t sink in

She was sinking

No one ever understood

What She was feeling

Don’t let them drag you under

Don’t let them get to you

Don’t let them get to you

Their words like stones

For all your broken bones

Don’t let them break

Don’t let them break you

He’s got some pain in his heart

The weight tied to his legs

To drown him under

She’s got some pain in her heart

The weight tied to her legs

Just ripping her apart

Don’t let them drag you under

Don’t let them get to you

Don’t let them get to you

Their words like stones

For all your broken bones

Don’t let them break

Don’t let them break you

It didn’t sink in

They were sinking

No one ever understood

What they were feeling

Johnny zit alleen te zoeken

Comfort in Lennon

Voetstappen zetten

waaide met de wind

Al het onkruid om hem onder te trekken

Gedwongen medicijnen en structuur krijgen

De jeuk onder zijn huid

Had hem weer aan het schreeuwen

Het drong niet tot me door

Hij was aan het zinken

Niemand heeft het ooit begrepen

Wat hij voelde

Laat ze je niet naar beneden slepen

Laat ze je niet bereiken

Laat ze je niet bereiken

Hun woorden als stenen

Voor al je gebroken botten

Laat ze niet breken

Laat ze je niet breken

Mary is een freak, ze is een outcast

Een naam zonder stem

Het schoolplein nam haar mee

Voor alles wat ze waard is

Al het onkruid om haar onder te trekken

Verwaarloosd worden door haar moeder

Geen vrienden brengen haar binnen

En ze schreeuwt weer

Het drong niet tot me door

Ze was aan het zinken

Niemand heeft het ooit begrepen

Wat ze voelde

Laat ze je niet naar beneden slepen

Laat ze je niet bereiken

Laat ze je niet bereiken

Hun woorden als stenen

Voor al je gebroken botten

Laat ze niet breken

Laat ze je niet breken

Hij heeft pijn in zijn hart

Het gewicht dat aan zijn benen vastzat

Om hem te verdrinken

Ze heeft pijn in haar hart

Het gewicht dat aan haar benen vastzat

Gewoon haar uit elkaar scheuren

Laat ze je niet naar beneden slepen

Laat ze je niet bereiken

Laat ze je niet bereiken

Hun woorden als stenen

Voor al je gebroken botten

Laat ze niet breken

Laat ze je niet breken

Het drong niet tot me door

Ze waren aan het zinken

Niemand heeft het ooit begrepen

Wat ze voelden