I Feel An Army In My Fist - A Loss For Words, Andrew Neufeld

They bash in smoking Dunhills,

And a set conflagration.

They pave a wasteland

And call it a generation.

Your cellphones won’t capture the drone overhead,

They compel you back to bed,

You’ll wonder when they come for you next.

It’s Monday morning and you can’t help feeling alone,

It’s Monday morning when you have the wrong skin tone.

Too sad to be jealous,

Too angry to be sad.

I won’t go quietly,

Or be happy with what I have.

When despair becomes hate,

Hate becomes rage.

Things never change.

It’s always more of the same.

Go!

They try to sterilize the streets,

The sewers have been bleached.

Still the pimps and rats

Creep underneath your streets.

The encroaching reach,

The watchmen we breed.

Lumbering robots, spitting sulfur,

A belting of the state’s wound like a soft peach.

It’s Monday morning and you can’t help feeling alone,

It’s Monday morning when you have the wrong skin tone.

Too sad to be jealous,

Too angry to be sad.

I won’t go quietly,

Or be happy with what I have.

When despair becomes hate,

Hate becomes rage.

Things never change.

It’s always more of the same.

Give me a sledgehammer

On every fucking face a nail.

Give me a sledgehammer

For every fucking face a nail.

Ze bashen in rokende Dunhills,

En een vaste vuurzee.

Ze plaveien een woestenij

En noem het een generatie.

Je mobiele telefoons vangen de drone niet boven je hoofd,

Ze dwingen je terug naar bed,

Je zult je afvragen wanneer ze je de volgende keer komen halen.

Het is maandagochtend en je kunt er niets aan doen dat je je alleen voelt,

Het is maandagochtend als je de verkeerde huidskleur hebt.

Te verdrietig om jaloers te zijn,

Te boos om verdrietig te zijn.

Ik zal niet stil gaan,

Of wees blij met wat ik heb.

Wanneer wanhoop haat wordt,

Haat wordt woede.

Dingen veranderen nooit.

Het is altijd meer van hetzelfde.

Gaan!

Ze proberen de straten te steriliseren,

De riolen zijn gebleekt.

Nog steeds de pooiers en ratten

Kruip onder je straten door.

Het naderende bereik,

De wachters die we fokken.

Lommerende robots, zwavel spuwen,

Een gordel van de staatswond als een zachte perzik.

Het is maandagochtend en je kunt er niets aan doen dat je je alleen voelt,

Het is maandagochtend als je de verkeerde huidskleur hebt.

Te verdrietig om jaloers te zijn,

Te boos om verdrietig te zijn.

Ik zal niet stil gaan,

Of wees blij met wat ik heb.

Wanneer wanhoop haat wordt,

Haat wordt woede.

Dingen veranderen nooit.

Het is altijd meer van hetzelfde.

Geef me een voorhamer

Op elk verdomd gezicht een spijker.

Geef me een voorhamer

Voor elk verdomd gezicht een spijker.