All Roads Lead to Home - A Loss For Words

I climbed to the top of this mountain

with no fear of tumbling down.

For one brief moment in time

I freed my mind of this town.

Got clear sight of lights on the hills

just outside the city’s grip

and just like that, just like that

I let the moment sleep.

Every face seems familiar on these crowded streets,

Sidewalks sway to the beat of my stammering feet,

Lost in a world of handshakes and receipts,

I hear a song it’s calling out to me.

The people are aligned on the road like candle pins.

Wobbling above gutters humming old retired hymns.

Can’t you see it’s all a cavalcade of delusion stares

and just like that, just like that we are prone to disappear.

Every face seems familiar on these crowded streets,

Sidewalks sway to the beat of my stammering feet,

Lost in a world of handshakes and receipts,

I hear a song it’s calling out to me.

What’s the price that you pay

for living everyday

like a number on a docket,

a dollar to be saved?

What’s the price you pay

when you give yourself away

with swollen fists in your pocket,

from the workhouse to your grave?

Let’s pray we don’t end up this way.

Ik klom naar de top van deze berg

zonder angst om naar beneden te vallen.

Voor een kort moment in de tijd

Ik heb mijn geest bevrijd van deze stad.

Heb duidelijk zicht op lichten op de heuvels

net buiten de greep van de stad

en zomaar, zomaar

Ik laat het moment slapen.

Elk gezicht komt bekend voor in deze drukke straten,

Trottoirs zwaaien op het ritme van mijn stamelende voeten,

Verdwaald in een wereld van handdrukken en bonnetjes,

Ik hoor een nummer dat me roept.

De mensen staan ​​op één lijn op de weg als kaarspinnen.

Wiebelend boven de goten, neuriënde oude gepensioneerde hymnen.

Zie je niet dat het allemaal een stoet van waanvoorstellingen is?

en zomaar, zomaar, zijn we geneigd om te verdwijnen.

Elk gezicht komt bekend voor in deze drukke straten,

Trottoirs zwaaien op het ritme van mijn stamelende voeten,

Verdwaald in een wereld van handdrukken en bonnetjes,

Ik hoor een nummer dat me roept.

Wat is de prijs die u betaalt?

om elke dag te leven

zoals een nummer op een rol,

een dollar te besparen?

Wat is de prijs die u betaalt?

wanneer je jezelf weggeeft

met gezwollen vuisten in je zak,

van het werkhuis naar je graf?

Laten we bidden dat we niet op deze manier eindigen.