Ghosting - A Life Once Lost

I am impatient and hard to please.

No sense of serenity

Habitual neurosis transcends into thoughts of suicide.

And when this body lay lifeless, don’t patronize me by insisting this was all

done because of you.

I am beyond redemption.

Even in death I will not speak.

I am beyond redemption.

Even in death I will not sleep.

With abandonment of trust and self.

Hope is void of longevity.

A shelter less recluse, I survive without reasion.

I sacrifice myself to the lonely other.

For she will not rest until Death’s arms embrace me.

Ik ben ongeduldig en moeilijk te behagen.

Geen gevoel van rust

Gewone neurose gaat over in gedachten aan zelfmoord.

En toen dit lichaam levenloos lag, betutteer me niet door te beweren dat dit alles was

gedaan vanwege jou.

Ik ben niet meer te redden.

Zelfs in de dood zal ik niet spreken.

Ik ben niet meer te redden.

Zelfs in de dood zal ik niet slapen.

Met het opgeven van vertrouwen en zelf.

Hoop heeft geen lange levensduur.

Een schuilplaats minder kluizenaar, ik overleef zonder reden.

Ik offer mezelf op aan de eenzame ander.

Want ze zal niet rusten voordat de armen van de Dood mij omhelzen.