Shringara - Samsara Blues Experiment

Hey come my lady won´t you move a little closer to me

So clear I see there is no reason to hide

I had my share on all the lament while I knew you held the key to delight

But then got caught up in this worn-out situation

Somehow related to what I once had denied

When still the only aim I´d reach for is to define myself in your eyes

I came as far as there is no need to pretend

That someone else out there would ever rescue me

I´ve drawn my circles out in the sunshine and the rain and then I stopped to

compromise

These days I find it all so useless just to wait

Maybe I am not much different from you there

Tied unto the hands of fate we got to let life flow until we´ll meet again

Seems I´ve been gambling with destiny

When I always went against the tides

Saw it was all on myself, had to adjust to it

Got to get along to this old rhythm of life

Even if I still don´t know who I really am

I won´t forget what I need

So hard I´ve tried to rearrange with life´s odd ways

But it seems that I can´t, don´t tell me that I´ve failed — oh!

Trying to master a beast that can´t be tamed

While all the voices of reason dim the light

Seems I´m drifting on a flood of bare commotion

Fed on each tear I once cried

The more it feels like being trapped within a cage

The more I bleed, I need to lay by your side

When all our senses resonate in sweet devotion

We´ll cross all boundaries of time

I don´t want to feel no more pain

I just have to see you again

I can´t close my eyes yet

But I need to rest

I don´t want to feel no more pain

Guess I have to see you all the way

I can´t close my eyes yet

And I can´t find no rest

Until these grey clouds are falling down

And all those tired walls are cracking up

While they all wear your name

Yeah they all wear your name

Hé, kom mijn dame, wil je niet wat dichter bij me komen

Zo duidelijk dat ik zie dat er geen reden is om te verbergen

Ik had mijn deel van alle klaagzang, terwijl ik wist dat jij de sleutel in handen had om te genieten

Maar raakte toen verstrikt in deze versleten situatie

Op de een of andere manier gerelateerd aan wat ik ooit had ontkend

Terwijl nog steeds het enige doel waar ik naar zou streven is om mezelf te definiëren in jouw ogen

Ik ben zover gekomen dat het niet nodig is om te doen alsof

Dat iemand anders me ooit zou redden

Ik heb mijn cirkels getekend in de zon en de regen en toen stopte ik om

compromis

Tegenwoordig vind ik het allemaal zo nutteloos om gewoon te wachten

Misschien ben ik niet veel anders dan jij daar

Gebonden aan de handen van het lot moeten we het leven laten stromen totdat we elkaar weer zullen ontmoeten

Het lijkt erop dat ik heb gegokt met het lot

Toen ik altijd tegen de stroom in ging

Ik zag dat het allemaal aan mezelf lag, moest me aanpassen

Moet meegaan met dit oude levensritme

Zelfs als ik nog steeds niet weet wie ik echt ben

Ik zal niet vergeten wat ik nodig heb

Zo hard dat ik heb geprobeerd te herschikken met de vreemde manieren van het leven

Maar het lijkt erop dat ik het niet kan, vertel me niet dat ik heb gefaald - oh!

Proberen een beest onder de knie te krijgen dat niet te temmen is

Terwijl alle stemmen van de rede het licht dimmen

Het lijkt erop dat ik drijf op een vloed van pure commotie

Gevoed met elke traan die ik ooit heb gehuild

Hoe meer het voelt alsof je opgesloten zit in een kooi

Hoe meer ik bloed, ik moet naast je liggen

Wanneer al onze zintuigen resoneren in zoete toewijding

We zullen alle grenzen van de tijd overschrijden

Ik wil geen pijn meer voelen

Ik moet je gewoon nog een keer zien

Ik kan mijn ogen nog niet sluiten

Maar ik moet rusten

Ik wil geen pijn meer voelen

Ik denk dat ik je helemaal moet zien

Ik kan mijn ogen nog niet sluiten

En ik kan geen rust vinden

Totdat deze grijze wolken naar beneden vallen

En al die vermoeide muren barsten open

Terwijl ze allemaal jouw naam dragen

Ja, ze dragen allemaal jouw naam