Reina De Las Diosas - Marcos Llunas

Cuando la vi creí que estaba en el paraíso,

me pellizqué y comprobé que no era un espejismo,

y pregunté a los vecinos del pueblo

si aquello era un ángel o era una mujer.

Y me dijeron que salía una vez al año,

que coincidía con las fiestas del aniversario,

que no había un hombre que no la deseara

y solo esperaban el volverla a ver.

La llaman Reina de la Diosas,

la más coqueta, la más hermosa,

es tan rabiosamente bella,

que les da miedo tan solo mirar.

Y yo que en ese pueblo sólo era un forastero,

me daba igual, me dije yo aqui me la juego,

me fui hacia ella decidido a hablarle,

pero al llegar se apagó la luz…

No pasó nada, la orquesta siguió tocando,

solo brillaban las estrellas y esos ojos claros,

que se alejaron de mi para siempre

y aunque la he buscado, no la he vuelto a ver…

La llaman Reina de la Diosas,

la más coqueta, la más hermosa,

es tan rabiosamente bella,

que les da miedo tan solo mirar.

Toen ik haar zag, dacht ik dat ik in het paradijs was,

Ik kneep mezelf en controleerde of het geen luchtspiegeling was,

en ik vroeg de buren van de stad

of dat nu een engel of een vrouw was.

En ze vertelden me dat ik een keer per jaar uitging,

die samenviel met de jubileumfeesten,

dat er geen man was die haar niet wilde

en ze hoopten haar alleen maar terug te zien.

Ze noemen haar Koningin van de Godinnen,

de meest flirterige, de mooiste,

ze is zo razend mooi,

dat het hen bang maakt om naar te kijken.

En ik, die in die stad gewoon een vreemdeling was,

Het kon me niet schelen, ik zei tegen mezelf dat ik het hier speelde,

Ik ging naar haar toe, vastbesloten om met haar te praten,

maar bij aankomst ging het licht uit...

Er gebeurde niets, het orkest speelde door,

alleen de sterren straalden en die heldere ogen,

dat ze me voor altijd verlieten

en hoewel ik haar heb gezocht, heb ik haar niet meer gezien...

Ze noemen haar Koningin van de Godinnen,

de meest flirterige, de mooiste,

ze is zo razend mooi,

dat het hen bang maakt om naar te kijken.