Toucher ce vide béant attise ma fascination - Celeste

Le sourire bat,

Tu flnes la jupe au vent,

Les oscillations de tes courbes ont pris du temps.

Mais attends tu sais,

La roue tourne un jour ou l’autre,

On parlera de toi comme d’un boudin et rien d’autre.

Un tas vici de crbr,

Incapable,

Bonne pour l’table.

Cheveux au vent,

Insouciante et sans regard

On t’a lev au firmament des faire-valoir.

Toujours encline revoir les finitions,

Toucher ce vide bant attise ma fascination.

Patibulaire,

J’en ai que faire,

Je passe table les jours de rable.

Envoute,

Persuade,

Que le verni te protge,

Que l’amnsie,

a allge.

Alors quand s’arrte le cortge

Alors quand s’arrte ce mange,

C’est toute ta vie qui a fondu comme neige,

C’est toute ta vie qui a vol en l’air.

De glimlach klopt,

Je wappert met je rok in de wind,

De schommelingen van je rondingen hadden tijd nodig.

Maar wacht, weet je,

Het wiel draait de ene of de andere dag,

We zullen over je praten als een worst en niets anders.

Een vici stapel crbr,

Niet in staat,

Goed voor op tafel.

Haar in de wind,

Zorgeloos en zichtloos

Je bent verheven tot het firmament van stromannen.

Altijd geneigd om de afwerkingen te herzien,

Het aanraken van deze lege bant wekt mijn fascinatie.

sinister,

het maakt me niet uit,

Ik passeer de tafel op esdoorndagen.

Beheksen,

overtuigen,

Moge de vernis je beschermen,

dat geheugenverlies,

is versoepeld.

Dus wanneer stopt de parade?

Dus wanneer stopt dit eten,

Je hele leven is weggesmolten als sneeuw,

Je hele leven is in de lucht gegaan.