Tripoli 69 - Patty Pravo

In casa io e lui

Io non mi accorgo che

Che fuori è inverno ormai

La stanza è tanto calda

Non penso mai

Che oltre la finestra

Per lui

In quella nebbia

C'è un’altra estate

Che porta un caldo

Un caldo, un caldo, un caldo

Un caldo, un caldo

Lo vedo, ma non c'è

È andato via da me

Sta raggiungendo Tripoli

Ma Tripoli cos'è?

È il primo nome che

Mi viene in mente se

Lo immagino lontano

Dove non so

In cerca di battaglie

Perché…

Perché ogni uomo

Senza battaglie

Non può sentirsi

Un uomo, un uomo

Un uomo, un uomo

Un uomo

E quando un uomo va

A vivere di più

Le donne han son solo lacrime

Ma se ritornerà

Ferito, lui lo sa

Che qui mi troverà

E io son già felice

Se penso che

In questa storia

Anch’io ci sarò

Ma fuori è inverno

La nebbia è nebbia

In questa stanza

Ritorna un caldo

Un caldo, un caldo

Un caldo

In casa io e lui

E non si è accorto che

Ho pianto tanto Tripoli

In het huis ik en hem

dat merk ik niet

Het is nu winter buiten

De kamer is zo warm

ik denk nooit

Dat over het raam

Voor hem

In die mist

Er is weer een zomer

Dat brengt een warme

Een hitte, een hitte, een hitte

Een hitte, een hitte

Ik zie het, maar het is er niet

Hij ging van me weg

Het is onderweg naar Tripoli

Maar wat is Tripoli?

Het is de voornaam die

Het komt bij mij op als:

Ik stel me het ver weg voor

Waar weet ik niet

Op zoek naar gevechten

Omdat…

Waarom elke man?

zonder gevechten

kan niet horen

Een man, een man

Een man, een man

Een man

En als een man gaat

Meer leven

Vrouwen hebben alleen tranen

Maar als het terugkomt

Gewond, hij weet het

Wie vindt mij hier

En ik ben al blij

Als ik dat denk

In dit verhaal

ik zal er ook zijn

Maar het is winter buiten

Mist is mist

In deze kamer

Retourneer een warmte

Een hitte, een hitte

Een hete

In het huis ik en hem

En dat merkte hij niet

Ik heb veel gehuild Tripoli