Рога - Дюна

Скажи мне правду дорогая

Давно ль ношу на лбу рога я Давно ли я сохатый лось, а может всё же обошлось,

А может всё же обошлось.

Но я молчу, не отвечаю

С улыбкой что-то вспоминаю

Ты под собой не чуя ног, скребёшь рогами потолок

Скребёшь рогами потолок.

Рога бывают разными, ветвистыми, кустастыми

И даже если одинок мужчина

Он под собой не чуя ног, бежит вперёд как носорог

На добывание своих, таких чудных, таких родных, весёленьких рогов.

А я пойду к соседке Рае

У ней ножовка есть такая

Она готова помогать, рога мужчинам спиливать

Рога мужчинам спиливать.

Меня не спрашивай, где шастал

Не лось я больше твой ушастый

Скажу я с гордостью теперь: «Рога отпали, я — тюлень

Не лось я больше, я — тюлень».

vertel me de waarheid schat

Heb ik al lang horens op mijn voorhoofd?

Maar misschien viel het mee.

Maar ik zwijg, ik antwoord niet

Ik herinner me iets met een glimlach

Je voelt je voeten niet onder je, je schraapt met je hoorns over het plafond

Je schraapt met je hoorns over het plafond.

Hoorns zijn anders, vertakt, bossig

En zelfs als een eenzame man

Hij zit onder hem zonder zijn benen te voelen, rent naar voren als een neushoorn

Om hun eigen, zo prachtige, zo lieve, vrolijke hoorns te krijgen.

En ik ga naar mijn buurman Raya

Ze heeft een ijzerzaag

Ze staat klaar om te helpen, hak de hoorns van mannen af

Snijd de horens van mensen af.

Vraag me niet waar je bent geweest

Ik ben niet meer je eland met grote oren

Ik zal nu met trots zeggen: "De horens zijn eraf gevallen, ik ben een zeehond"

Ik ben niet langer een eland, ik ben een zeehond."