Mary Hamilton (Child No. 173) - Joan Baez

Word is to the kitchen gone, and word is to the Hall

And word is up to Madam the Queen, and that’s the worst of all

That Mary Hamilton has borne a babe

To the highest Stuart of all

Oh rise, arise Mary Hamilton

Arise and tell to me What thou hast done with thy wee babe

I saw and heard weep by thee

I put him in a tiny boat

And cast him out to sea

That he might sink or he might swim

But he’d never come back to me Oh rise arise Mary Hamilton

Arise and come with me There is a wedding in Glasgow town

This night we’ll go and see

She put not on her robes of black

Nor her robes of brown

But she put on her robes of white

To ride into Glasgow town

And as she rode into Glasgow town

The city for to see

The bailiff’s wife and the provost’s wife

Cried Alack and alas for thee

You need not weep for me she cried

You need not week for me For had I not slain my own wee babe

This death I would not dee

Oh little did my mother think

When first she cradled me The lands I was to travel in And the death I was to dee

Last night I washed the Queen’s feet

And put the gold in her hair

And the only reward I find for this

The gallows to be my share

Cast off cast off my gown she cried

But let my petticoat be And tie a napkin round my face

The gallows I would not see

Then by them come the king himself

Looked up with a pitiful eye

Come down come down Mary Hamillton

Tonight you will dine with me Oh hold your tongue my sovereign liege

And let your folly be For if you’d a mind to save my life

You’d never have shamed me here

Last night there were four marys

tonight there’ll be but three

It was Mary Beaton and Mary Seton

And Mary Carmichael and me.

Woord is naar de keuken verdwenen, en woord is naar de hal

En het woord is aan mevrouw de koningin, en dat is het ergste van alles

Dat Mary Hamilton een baby heeft gebaard

Aan de hoogste Stuart van allemaal

Oh sta op, sta op Mary Hamilton

Sta op en vertel me wat je met je kleine schat hebt gedaan

Ik zag en hoorde huilen bij u

Ik zette hem in een kleine boot

En wierp hem uit naar zee

Dat hij zou kunnen zinken of dat hij zou kunnen zwemmen

Maar hij zou nooit meer bij me terugkomen Oh sta op, Mary Hamilton

Sta op en kom met mij mee Er is een bruiloft in de stad Glasgow

Deze nacht gaan we kijken

Ze deed haar zwarte gewaden niet aan

Noch haar gewaden van bruin

Maar ze trok haar gewaden van wit aan

Om de stad Glasgow binnen te rijden

En terwijl ze de stad Glasgow binnenreed

De stad om te zien

De vrouw van de deurwaarder en de vrouw van de provoost

Riep Alack en helaas voor jou

Je hoeft niet om mij te huilen, ze huilde

Je hebt geen week voor mij nodig, want had ik mijn eigen kleine schatje niet vermoord?

Deze dood zou ik niet dee

Oh, wat dacht mijn moeder?

Toen ze me voor het eerst wiegde, de landen waarin ik zou reizen en de dood die ik zou beleven

Gisteravond heb ik de voeten van de koningin gewassen

En doe het goud in haar haar

En de enige beloning die ik hiervoor vind

De galg om mijn deel te zijn

Doe mijn toga af, ze huilde

Maar laat mijn petticoat zijn En bind een servet om mijn gezicht

De galg die ik niet zou zien

Dan komt bij hen de koning zelf

Met een zielig oog opgekeken

Kom naar beneden, kom naar beneden Mary Hamillton

Vanavond zul je met mij dineren Oh houd je mond, mijn soevereine leenheer

En laat je dwaasheid zijn, want als je een geest zou willen hebben om mijn leven te redden

Je zou me hier nooit hebben beschaamd

Gisteravond waren er vier mary's

vanavond zijn er maar drie

Het waren Mary Beaton en Mary Seton

En Mary Carmichael en ik.