Домой - НАИВ

Опять мы у твоих друзей,

Здесь, как всегда, полно гостей,

Толпа из незнакомых лиц…

Опять я пьяный ты со мной,

И нам давно пора домой, но я завис.

Мне надоело просыпаться не в своей постели

И пиво натощак и ты ну просто надоели

Я так устал от этих звуков из магнитофона

И от того, что денег у нас ну как всегда на 2 жетона…

Припев:

Давно!

Хозяин спит давно

Давно!

Кончилось вино,

К тому же меня начинает мутить,

Пора собираться, как не крути.

Домой!

С опухшей головой

Домой!

Один или с тобой,

Но я одолею эту дорогу,

Даже если сломаю ногу.

Как трудно не уснуть в метро,

Когда так сухо и тепло и поезд мчится в никуда…

Но рядом ты, какой там спать,

Ты начинаешь нагружать, всё как всегда.

Ты говоришь, что мне пора решать, что делать дальше,

Что нужно быть умней, что я уже давно не мальчик,

Я так устал от этой дикой чепухи и больше,

Я просто хочу быть словно я, уже никогда не стану старше…

Припев:

Давно!

Хозяин спит давно

Давно!

Кончилось вино,

К тому же меня начинает мутить,

Пора собираться, как не крути.

Домой!

С опухшей головой

Домой!

Один или с тобой,

Но я одолею эту дорогу,

Даже если сломаю ногу.

Поезд мчится всё быстрей,

С каждей станцией всё веселей,

Все мы — актёры в дурацком кино,

Но мне уже всё равно…

We zijn weer bij je vrienden,

Hier, zoals altijd, vol gasten,

Een menigte onbekende gezichten...

Ik ben weer dronken, je bent bij me

En het is tijd dat we naar huis gaan, maar ik zit vast.

Ik ben het zat om niet in mijn bed wakker te worden

En bier op een lege maag en je bent gewoon moe

Ik ben zo moe van deze geluiden van de bandrecorder

En van het feit dat we geld hebben, zoals altijd, voor 2 tokens...

Refrein:

Voor een lange tijd!

De eigenaar slaapt

Voor een lange tijd!

De wijn is op

Trouwens, het begint me ziek te maken,

Het is tijd om samen te komen, wat je ook mag zeggen.

Thuis!

Met een gezwollen hoofd

Thuis!

Alleen of met jou

Maar ik zal deze weg overwinnen

Ook als ik mijn been breek.

Hoe moeilijk is het om niet in slaap te vallen in de metro,

Als het zo droog en warm is en de trein haast nergens heen...

Maar naast jou, hoe daar te slapen,

Je begint te laden, alles is zoals altijd.

Je zegt dat het tijd is voor mij om te beslissen wat ik nu ga doen

Dat je slimmer moet zijn, dat ik al heel lang geen jongen meer ben,

Ik ben zo moe van deze wilde onzin en meer

Ik wil gewoon zijn zoals ik, nooit ouder worden...

Refrein:

Voor een lange tijd!

De eigenaar slaapt

Voor een lange tijd!

De wijn is op

Trouwens, het begint me ziek te maken,

Het is tijd om samen te komen, wat je ook mag zeggen.

Thuis!

Met een gezwollen hoofd

Thuis!

Alleen of met jou

Maar ik zal deze weg overwinnen

Ook als ik mijn been breek.

De trein gaat sneller

Met elk station is alles leuker,

We zijn allemaal acteurs in een stomme film

Maar ik heb er geen zin meer in...