Painters - Jewel
С переводом

Painters - Jewel

Год
2020
Язык
`Engels`
Длительность
404820

Hieronder staat de songtekst van het nummer Painters , artiest - Jewel met vertaling

Tekst van het liedje " Painters "

Originele tekst met vertaling

Painters

Jewel

Оригинальный текст

Eighty years, an old lady now, sitting on the front porch

Watching the clouds roll by

They remind her of her lover, how he left her, and of times long ago

When she used to color carelessly, painted his portrait

A thousand times, or maybe just his smile

Her and her canvas would follow him wherever he would go

'Cause they were painters and they were painting themselves

A lovely world

Oil-streaked daisies covered the living room wall

He put water-colored roses in her hair

He said, «Love, I love you, I want to give you mountains, the sunshine

The sunset too

I just want to give you everything as beautiful as

You… are…to…me.»

'Cause they were painters and they were painting themselves

A lovely world

So they sat down and made a drawing of their love

They made it an art to live by

They painted every passion, every home, created every beautiful child

In winter they were weavers of warmth

In summer they were carpenters of love

They thought blueprints were too sad so they made them yellow

And they were painters and they had painted themselves

A lovely… world

Until one day the rain fell as thick as black oil

And in her heart she knew something was wrong

She went running through the orchard screaming

«No God, don’t take him from me!»

But by the time she got there, she feared

He already had gone

She got to where he lay, water-colored roses in his hands for her

She threw them down screaming, «Damn you man, don’t leave me

With nothing left behind, but these cold paintings, these cold portraits

To remind me!»

He said, «Love I only leave a little, but try to understand

I put my soul in this life we created with these four hands

Love, I leave, but only a little, this world holds me still

My body may die now, but these paintings are real.»

So many seasons came and many seasons went

And many times she saw her love’s face

Watering the flowers, talking to the trees, and singing to his children

And when the wind blew, she knew he was listening

And how he seemed to laugh along, and how he seemed to hold her

When she was crying

'Cause they were painters and they had painting themselves

A lovely… world

Eighty years, an old lady now, sitting on the front porch

Watching the clouds roll by, they remind her of her lover and how he left her

And of times long ago, when she would color carelessly

Painted his portrait a thousand times, or maybe just his smile

Her and her canvas would follow him wherever they would go

Yes, her and her canvas still follow

Because they are painters and they are painting themselves

A lovely world

Перевод песни

Tachtig jaar, nu een oude dame, zittend op de veranda

Kijken naar de wolken die voorbij rollen

Ze herinneren haar aan haar minnaar, hoe hij haar verliet, en aan tijden lang geleden

Toen ze onvoorzichtig kleurde, zijn portret schilderde

Duizend keer, of misschien alleen zijn glimlach

Zij en haar canvas zouden hem volgen waar hij ook heen zou gaan

Omdat ze schilders waren en ze zelf schilderden

Een mooie wereld

Met olie gestreepte madeliefjes bedekten de muur van de woonkamer

Hij deed waterkleurige rozen in haar haar

Hij zei: "Liefde, ik hou van je, ik wil je bergen geven, de zon"

De zonsondergang ook

Ik wil je gewoon alles zo mooi geven als

Jij bent voor mij."

Omdat ze schilders waren en ze zelf schilderden

Een mooie wereld

Dus ze gingen zitten en maakten een tekening van hun liefde

Ze hebben er een kunst van gemaakt om naar te leven

Ze schilderden elke passie, elk huis, creëerden elk mooi kind

In de winter waren ze wevers van warmte

In de zomer waren ze timmerlieden van de liefde

Ze vonden blauwdrukken te triest, dus maakten ze ze geel

En ze waren schilders en ze hadden zichzelf geschilderd

Een mooie… wereld

Tot op een dag de regen zo dik als zwarte olie viel

En diep in haar hart wist ze dat er iets mis was

Ze rende schreeuwend door de boomgaard

"Nee God, neem hem niet van me af!"

Maar tegen de tijd dat ze daar aankwam, vreesde ze...

Hij was al weg

Ze kwam waar hij lag, met waterkleurige rozen in zijn handen voor haar

Ze gooide ze naar beneden en schreeuwde: "Verdomme man, verlaat me niet"

Met niets achtergelaten, maar deze koude schilderijen, deze koude portretten

Om me eraan te herinneren!»

Hij zei: "Liefde, ik laat maar een beetje achter, maar probeer het te begrijpen"

Ik leg mijn ziel in dit leven dat we hebben gecreëerd met deze vier handen

Liefs, ik ga weg, maar een beetje, deze wereld houdt me stil

Mijn lichaam kan nu doodgaan, maar deze schilderijen zijn echt.»

Er kwamen zoveel seizoenen en er gingen zoveel seizoenen

En vaak zag ze het gezicht van haar liefde

De bloemen water geven, tegen de bomen praten en voor zijn kinderen zingen

En toen de wind blies, wist ze dat hij luisterde

En hoe hij leek mee te lachen, en hoe hij haar leek vast te houden

Toen ze huilde

Omdat ze schilders waren en ze zelf ook schilderden

Een mooie… wereld

Tachtig jaar, nu een oude dame, zittend op de veranda

Als ze de wolken voorbij zien rollen, herinneren ze haar aan haar minnaar en hoe hij haar verliet

En van lang geleden, toen ze achteloos kleurde

Hij schilderde zijn portret duizend keer, of misschien alleen zijn glimlach

Zij en haar canvas zouden hem volgen waar ze ook heen zouden gaan

Ja, haar en haar canvas volgen nog steeds

Omdat ze schilders zijn en ze schilderen zelf

Een mooie wereld

Meer dan 2 miljoen songteksten

Liedjes in verschillende talen

Vertalingen

Hoogwaardige vertalingen in alle talen

Snel zoeken

Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt