Cómo Decir Sin Andar Diciendo - Alejandro Sanz

Cerré, esa puerta cerré,

pero dejé abierta la amistad;

me equivoque.

Colgué el espejo del perdón

y nadie se miro.

Cerré, esa puerta cerré,

yo no quiero salir

fuera el frío ha secado mi jardín.

Fuera el tambor truena sin compasión,

se está muriendo sin tu calor.

El el alma en el en vez,

si sientes, al revés…

Siempre buscando equivocados

pa' mostrarles su fracaso y nuestra ayer…

Quién nos quita el tiempo a los dos,

quién dice que lo escribió,

que no hay destino;

eres tú y soy yo.

Ya no está en las manos de Dios

ni en las señales de amor.

No existe suerte, eres tú.

Tú y yo.

No existe suerte, amor,

quién dice que diga amor.

Cerré, esa puerta cerré,

pero no me escapo a le legión, al parecer.

Cerré, pero no sé si es mejor

estar fuera o dentro, no sé yo.

Pero no me da miedo el amor,

no me da miedo el rumor;

Es una gota en el mar,

en un diluvio es un charco.

Pero no me da miedo el amor,

no me da miedo el rumor;

Es un discurso el titan,

es una cuerda en un barco.

Quién nos quita el tiempo a los dos,

quién dice que lo escribió,

que no hay destino;

eres tú y soy yo.

Ya no está en las manos de Dios

ni en las señales de amor.

No existe suerte, somos tú y yo.

Quién nos quita el tiempo a los dos,

quién dice que lo escribió,

que no hay destino;

eres tú y soy yo.

Ya no está en las manos de Dios

ni en las señales de amor.

No existe suerte, somos tú y yo…

La suerte no existe, somos tú y yo.

Quién dice que diga pero sin andar diciendo,

quién dice que diga amor,

que tú eres mi suerte y yo soy, yo soy…

Quién dice que diga pero sin andar diciendo.

Ik sloot, die deur sloot ik,

maar ik liet de vriendschap open;

Ik heb een fout gemaakt.

Ik heb de spiegel van vergeving opgehangen

en niemand keek.

Ik sloot, die deur sloot ik,

ik wil niet uitgaan

Buiten heeft de kou mijn tuin opgedroogd.

Buiten dondert de trommel genadeloos,

sterft zonder jouw warmte.

De ziel in hem in plaats daarvan,

als je voelt, andersom...

Altijd verkeerd kijken

om hen hun falen te laten zien en onze gisteren...

Die de tijd van ons beiden wegneemt,

wie zegt dat hij het heeft geschreven,

dat er geen bestemming is;

jij bent het en ik ben het

Het is niet langer in de handen van God

noch in de tekenen van liefde.

Geluk bestaat niet, jij bent het.

Jij en ik.

Er is geen geluk, liefde,

wie zegt, zeg liefde.

Ik sloot, die deur sloot ik,

maar ik ren niet weg naar het legioen, zo lijkt het.

Ik heb gesloten, maar ik weet niet of het beter is

buiten of binnen zijn, ik weet het niet.

Maar ik ben niet bang voor liefde

Ik ben niet bang voor geruchten;

Het is een druppel in de zee,

bij een zondvloed is het een plas.

Maar ik ben niet bang voor liefde

Ik ben niet bang voor geruchten;

Het is een toespraak van de titaan,

het is een touw op een schip.

Die de tijd van ons beiden wegneemt,

wie zegt dat hij het heeft geschreven,

dat er geen bestemming is;

jij bent het en ik ben het

Het is niet langer in de handen van God

noch in de tekenen van liefde.

Geluk bestaat niet, het zijn jij en ik.

Die de tijd van ons beiden wegneemt,

wie zegt dat hij het heeft geschreven,

dat er geen bestemming is;

jij bent het en ik ben het

Het is niet langer in de handen van God

noch in de tekenen van liefde.

Geluk bestaat niet, het zijn jij en ik...

Geluk bestaat niet, het is jij en ik.

Wie zegt te zeggen, maar zonder te zeggen,

wie zegt liefde,

dat jij mijn geluk bent en ik ben, ik ben...

Wie zegt te zeggen maar zonder te zeggen.