299 796 Km/S - In The Woods...

Not long ago-in mind-

We picked our choice

And we gathered together

-And greeted nature by storm

Our bodies layed down

As we fell…

And our faces turned

Away from the earth

We trembled into the

One world of dreams

The cradle of imagination

Our knowledge was complete

All our need fulfilled

Though we could not feel

A fairytale so unreal

For adventures like me and you

Being nothing but shadows

Of our mortal selves

I a way, I perceive myself as my own god

My own master my own slave

I am but a thrall towards my own desires

And just when it all seems so hopelessly

To break free from what I have done

I will try, do it all over again

And flow with the waves like the sun

I draw parallels between intuitions and instincts

I carried since dawn

When dusk comes, I would like

To see I was wrong

Though I still am a

Thrall towards my own

Desires

Oceans of infinity…

-One shall seldom witness

Such forces in motion

One shall seldom take their part

-We join and we

Breath genesis and revelation

Whatever that happened

As we came along

-For we stepped into

What we had remembered as

The world of dreams

-The source of imagination

We crawled out from

Our drunken sleep

Though we could not understand

From heaven into hell

One shall seldom

Witness such forces

In motion

One shall seldom

Take their part

We joined and breathed

Genesis and revelation

Whatever that happened

We crawled out from

Our drunken sleep

Though we could not understand

Like an infant

Still crawling in it’s mother’s womb

A jesus christ

Whom never left.

Not long ago, in mind

We picked our choice

-And we gathered together

And greeted nature by storm

From heaven to hell

From all to none

And father to son

Niet lang geleden-in gedachten-

We hebben onze keuze gekozen

En we kwamen samen

-En begroet de natuur door de storm

Onze lichamen gingen liggen

Toen we vielen...

En onze gezichten draaiden zich om

Weg van de aarde

We trilden in de

Een wereld van dromen

De bakermat van de verbeelding

Onze kennis was compleet

Al onze behoefte vervuld

Hoewel we niet konden voelen

Een sprookje zo onwerkelijk

Voor avonturen zoals ik en jij

Niets dan schaduwen zijn

Van ons sterfelijke zelf

I a way, ik zie mezelf als mijn eigen god

Mijn eigen meester mijn eigen slaaf

Ik ben slechts een slaaf van mijn eigen verlangens

En net wanneer het allemaal zo hopeloos lijkt

Om los te komen van wat ik heb gedaan

Ik zal het proberen, doe het helemaal opnieuw

En stromen met de golven als de zon

Ik trek parallellen tussen intuïties en instincten

Ik droeg sinds het ochtendgloren

Als de schemering valt, zou ik graag

Om te zien dat ik het bij het verkeerde eind had

Hoewel ik nog steeds een

Drijvend naar de mijne

verlangens

Oceanen van oneindigheid…

-Men zal zelden getuige zijn

Zulke krachten in beweging

Men zal zelden hun deel nemen

-We doen mee en we

Adem ontstaan ​​en openbaring

Wat er ook is gebeurd

Toen we langskwamen

-Want we stapten in

Wat we ons herinnerden als

De wereld van dromen

-De bron van verbeeldingskracht

We zijn weggekropen van

Onze dronken slaap

Hoewel we het niet konden begrijpen

Van de hemel naar de hel

Men zal zelden

Wees getuige van zulke krachten

In beweging

Men zal zelden

Doe mee

We sloten ons aan en ademden

Genesis en openbaring

Wat er ook is gebeurd

We zijn weggekropen van

Onze dronken slaap

Hoewel we het niet konden begrijpen

Als een baby

Kruipt nog steeds in zijn moeders buik

Een Jezus Christus

Die nooit is weggegaan.

Niet zo lang geleden, in gedachten

We hebben onze keuze gekozen

-En we kwamen samen

En begroette de natuur door de storm

Van de hemel naar de hel

Van alles naar geen

En vader op zoon