Fjalldrottningens Slott - Otyg

Mäktigt skimmerregn över fjällsilhuetters höjd

Ett slott bland klippor synes ifrån kustlandets istäckta fjord

Där vederstyggelsens skuta tidlöst blevo förtöjd

Dess skrov står sargat av den renande stormen dräpande hård

En islupen dimbild mot bergstupen vätter

På stenbädd ligger vår fjälldrottning djupt i dvala

Nu er det långt till solvita nätter

De av älvefärden dansar på hällarna hala

Träget ekar rösters rop genom natten tom

De ljuda skall över rikets vidd till dess högborgs kungliga torn

Snart så skal de väcka urbergets slumrande gnom

Vida skola höres furstliga stötar från bronsgjutna horn

Mörka skuggor rör sig över berg og häll

Månens strålar brytes genom tigande lövgrensverk

Dyster skepnad vandrar i den sena kväll

Skådar troget över himlabrynet mantlad i särl

En islupen dimbild mot bergstupen vätter

På stenbädd ligger vår fjälldrottning djupt i dvala

Nu er det långt till solvita nätter

De av älvefärden dansar på hällarna hala

Stillhet råder från dung till skär

Mörka moln sig dock vidgar

Härar samplas och blodsfanan svär

Trohet, och tronen blidkar

Mäktigt skimmerregn över fjällsilhuetters höjd

Ära åt de dräpta som förhindrade fjällrikets fall

Där vederstyggelsens skuta tidlöst blevo förtöjd

Nu hon vaknat ur sin dvala och åter härska skall

Machtige glinsterende regen over de hoogte van bergsilhouetten

Een kasteel tussen kliffen is te zien vanaf de met ijs bedekte fjord van het kustland

Waar het schip der gruwel tijdloos was afgemeerd

De romp is getekend door de reinigende storm

Een met ijs bedekte mist tegen de rotswand

Op een rotsbed ligt onze bergkoningin diep in slaap

Nu is het ver naar zonnige nachten

Die van de rivierreis dansen op de gladde platen

De trage echo van de stemmen van stemmen door de lege nacht

Ze zullen over het rijk van het koninkrijk klinken naar de koninklijke toren van zijn bolwerk

Binnenkort zullen ze de slapende kabouter van het gesteente ontwaken

Op grote scholen worden prinselijke klappen gehoord van bronsgegoten hoorns

Donkere schaduwen bewegen over bergen en kliffen

De stralen van de maan worden gebroken door stille bladverliezende takken

Sombere figuur dwaalt in de late avond

Kijkt trouw over de rand van de hemel, gehuld in een gewaad

Een met ijs bedekte mist tegen de rotswand

Op een rotsbed ligt onze bergkoningin diep in slaap

Nu is het ver naar zonnige nachten

Die van de rivierreis dansen op de gladde platen

Stilte heerst van bos tot scheren

Donkere wolken worden echter breder

Legers worden bemonsterd en de bloedvlag zweert

Trouw, en de troon appelleert

Machtige glinsterende regen over de hoogte van bergsilhouetten

Eer aan de gesneuvelden die de val van het bergkoninkrijk hebben voorkomen

Waar het schip der gruwel tijdloos was afgemeerd

Nu is ze ontwaakt uit haar slaap en zal ze weer regeren