Immigrant Eyes - Guy Clark

Oh, Ellis Island was swarming

Like a scene from a costume ball

Decked out in the colors of Europe

And on fire with the hope of it all

There my father’s own father stood huddled

With the tired and hungry and scared

Turn-of-the-century pilgrims

Bound by the dream that they shared

They were standing in lines just like cattle

Poked and sorted and shoved

Some were one desk away from sweet freedom

Some were were torn from someone they love

Through this sprawling Tower of Babel

Came a young man confused and alone

Determined and bound for America

Carrying everything that he owned

Sometimes when I look in my grandfather’s immigrant eyes

I see that day reflected and I can’t hold my feelings inside

I see starting with nothing and working hard all of his life

«So don’t take it for granted,» say grandfather’s immigrant eyes

Now he rocks and stares out the window

But his eyes are still just as clear

As the day he sailed through the harbor

And come ashore on the island of tears

My grandfather’s days are numbered

But I won’t let his memory die

Because he gave me the gift of this country

And the look in his immigrant eyes

Sometimes when I look in my grandfather’s immigrant eyes

I see that day reflected and I can’t hold my feelings inside

I see starting with nothing and working hard all of his life

«So don’t take it for granted,» say grandfather’s immigrant eyes

«No don’t take it for granted,» say grandfather’s immigrant eyes

Oh, Ellis Island zwermde

Zoals een scène uit een verkleedbal

Uitgedost in de kleuren van Europa

En in vuur en vlam met de hoop van alles

Daar stond mijn vaders eigen vader ineengedoken

Met de vermoeide en hongerige en bange

Pelgrims van rond de eeuwwisseling

Gebonden door de droom die ze deelden

Ze stonden in rijen, net als vee

Gepord en gesorteerd en geschoven

Sommigen waren één bureau verwijderd van zoete vrijheid

Sommige werden weggerukt van iemand van wie ze houden

Door deze uitgestrekte Toren van Babel

Kwam een ​​jonge man verward en alleen

Vastbesloten en op weg naar Amerika

Alles dragen wat hij bezat

Soms als ik in de immigrantenogen van mijn grootvader kijk

Ik zie die dag weerspiegeld en ik kan mijn gevoelens niet binnenhouden

Ik zie met niets beginnen en zijn hele leven hard werken

«Dus neem het niet als vanzelfsprekend aan», zeggen de immigrantenogen van opa

Nu schommelt hij en staart uit het raam

Maar zijn ogen zijn nog steeds even helder

Zoals de dag dat hij door de haven zeilde

En kom aan land op het traneneiland

De dagen van mijn grootvader zijn geteld

Maar ik laat zijn herinnering niet sterven

Omdat hij me het geschenk van dit land gaf

En de blik in zijn immigrantenogen

Soms als ik in de immigrantenogen van mijn grootvader kijk

Ik zie die dag weerspiegeld en ik kan mijn gevoelens niet binnenhouden

Ik zie met niets beginnen en zijn hele leven hard werken

«Dus neem het niet als vanzelfsprekend aan», zeggen de immigrantenogen van opa

"Nee, neem het niet als vanzelfsprekend aan", zeggen opa's immigrantenogen