Серпантин - Любовь Успенская

В вечернем платье с голыми плечами,

в рассветный час по улице идешь.

И тихими прозрачными ручьями

По шелку зонтика стекает летний дождь.

В твоей руке бутон пурпурной розы.

С какого праздника, куда его несешь?

По красным лепесткам струятся слезы,

А, в прочим, это просто летний дождь.

Припев:

Грустный шелест серпантина под ногами,

А вчера еще кружился он над нами.

Ты в разгаре карнавала маску счастья примеряла,

А сейчас она увы смешною стала.

Проигрыш.

Туманным утром выглядит нелепо

Парадный шелк наряда твоего,

И то, во что мы в праздник верим слепо

Не стоит в будни ровно ничего.

Звучит обворожительным обманом

В душе вчерашней музыки полет.

Печальным дни окончены романом.

Минувший праздник в памяти живет.

Припев:

Грустный шелест серпантина под ногами,

А вчера еще кружился он над нами.

Ты в разгаре карнавала маску счастья примеряла,

А сейчас она увы смешною стала.

Проигрыш.

Ты в разгаре карнавала маску счастья примеряла,

А сейчас она увы смешною стала.

Старый дворник, изогнув устало спину,

Подметает завитушки серпантина…

In een avondjurk met blote schouders,

bij zonsopgang loop je langs de straat.

En stille transparante streams

Zomerregen loopt langs de zijde van de paraplu.

In je hand is een paarse rozenknop.

Van welke vakantie, waar ga je heen?

Tranen stromen langs de rode bloemblaadjes,

En trouwens, het is gewoon zomerregen.

Refrein:

Het droevige geritsel van slang onder de voeten,

En gisteren cirkelde het nog steeds boven ons.

Je probeerde een masker van geluk te midden van het carnaval,

En nu, helaas, is ze grappig geworden.

Verliezen.

Mistige ochtend ziet er belachelijk uit

De ceremoniële zijde van je jurk,

En wat wij blindelings geloven in de vakantie

Doordeweeks kost het helemaal niets.

Klinkt als oplichting

Er is een vlucht in de ziel van de muziek van gisteren.

Droevige dagen eindigden met een romance.

De afgelopen vakantie leeft in het geheugen.

Refrein:

Het droevige geritsel van slang onder de voeten,

En gisteren cirkelde het nog steeds boven ons.

Je probeerde een masker van geluk te midden van het carnaval,

En nu, helaas, is ze grappig geworden.

Verliezen.

Je probeerde een masker van geluk te midden van het carnaval,

En nu, helaas, is ze grappig geworden.

De oude conciërge, vermoeid zijn rug krommend,

Veegt de krullen van de serpentine ...