Storia Di Una Donna Che Ha Amato Due Volte Un Uomo Che Non Sapeva Amare - Patty Pravo

Quella piazza dove tu

Un giorno incontrasti me

Ora è diverso, non l’hai più

Nella mente come me

Con quei portici un po' bassi

Grigi di umidità

Dove io perdevo i miei passi

Senza sogni né umiltà

E con quel fumo di un camino

Come mani volte in su

Che tenevano la nebbia

Per non farla cadere giù

E i gradini rovinati

Della chiesa del Gesù

Rovinati dalla gente

Che per sperare andava in su

E ti portai con me, fino a casa mia

E mi hai trattato come mai nessuno

Io ero il fumo e tu, tu la nebbia da fermare

E io, io ti ho lasciato fare…

No, amare non si può (amare non si può)

No, non ci è concesso mai (amare non si può)

Un uomo (amare non si può)

O un altro (amare non si può)

È uguale… e anche tu, anche tu, anche tu…

Anche tu

Mi parlasti di tua madre

Che non ti ha guardato mai

Dell’ingenuo di tuo padre

Che non ha capito mai

Di una fabbrica rimasta

Senza soldi ed operai

Del tuo cuore che non basta ad andare avanti ormai

Ed eri lì così, con quegli occhi strani

Che non fan capire che cos’hanno in fondo

Ed eri lì così, con quel tuo sorriso

Che, che mi ha illuminato il viso

No, amare non si può (amare non si può)

No, non ti è concesso mai (amare non si può)

L’amore (amare non si può)

Al cuore (amare non si può)

Fa male sempre più, sempre più, sempre più

No, amare non si può (amare non si può)

No, non uno come te (amare non si può)

Si pente (amare non si può)

E il peccato (amare non si può)

Ha già un male, e così sei tu

E io m’innamorai di te

E intanto, ti ricordi…

E quella specie di dolcezza mi ha legata stretta a te

E la tua debolezza, quanta forza ha dato a me

Poi, a vivere insieme, io, io ero sempre insieme a te

E gli amici ed il lavoro ti venivano da me

E poi la sera tu, tu venivi ad abbracciarmi forte

E io ti vedevo alto come il cielo

E ogni sera tu ti sentivi più sicuro

E poi tu mi amavi senza chiederlo

Oh, vedi che non sono, vedi, vedi non sei

Vedi, non son sicuro più noi

No, amare non si può (amare non si può)

No, non ti è concesso mai (amare non si può)

Ti ho dato (amare non si può)

Me stessa (amare non si può)

Due volte (amare non si può)

E poco di più…

E ora, che cosa noi abbiamo e non rimane?

Eh, ti ho voluto io così

Mi mandi mazzi di fiori, dischi di Mozart

E pensi che sia felice così, eh, e così sia

Se andiamo avanti, di prima che resta?

Ma io salvo il passato per te

Ti lascio l’ultimo dono d’amore

Ti lascio il giusto ricordo di me

Ritorno all’ultimo sorriso (amare non si può)

Io torno a tutti i miei ricordi (amare non si può)

Di quella fiamma (amare non si può)

Di quella nebbia (amare non si può)

Di quella vita (amare non si può)

Da dov'è… amare non si può

Amare non si può, amare non si può

Dat plein waar je

Op een dag ontmoette je mij

Nu is het anders, je hebt het niet meer

In de geest zoals ik

Met die ietwat lage arcades

Grijzen van vochtigheid

Waar ik mijn stappen verloor

Zonder dromen of nederigheid

En met die rook uit een schoorsteen

Als handen gevouwen

Dat hield de mist vast

Om te voorkomen dat het naar beneden valt

En de verwoeste trappen

Van de kerk van de Gesù

Geruïneerd door mensen

Wat ging naar hoop

En ik nam je mee, naar mijn huis

En je behandelde me als niemand ooit

Ik was de rook en jij, jij de mist om te stoppen

En ik, ik laat je het doen...

Nee, je kunt niet liefhebben (je kunt niet liefhebben)

Nee, we mogen nooit (liefde is niet mogelijk)

Een man (je kunt niet liefhebben)

Of een ander (liefde is niet mogelijk)

Het is hetzelfde... en jij ook, jij ook, jij ook...

Jij ook

Je vertelde me over je moeder

Wie heeft er nog nooit naar je gekeken

Van je vaders naïeve

Dat hij het nooit begreep

Van een fabriek links

Zonder geld en arbeiders

Van je hart is dat niet genoeg om nu verder te gaan

En je was daar zo, met die vreemde ogen

Die niet duidelijk maken wat ze uiteindelijk hebben

En je was daar zo, met die glimlach van je

Dat, wat mijn gezicht verlichtte

Nee, je kunt niet liefhebben (je kunt niet liefhebben)

Nee, je mag nooit (je kunt niet liefhebben)

Liefde (je kunt niet liefhebben)

Naar het hart (liefde is niet mogelijk)

Het doet meer en meer pijn, meer en meer, meer en meer

Nee, je kunt niet liefhebben (je kunt niet liefhebben)

Nee, niet iemand zoals jij (liefde is niet mogelijk)

Hij heeft berouw (liefde is niet mogelijk)

En zonde (je kunt niet liefhebben)

Het heeft al een kwaad, en jij ook

En ik werd verliefd op jou

Herinner je je ondertussen...

En dat soort zoetheid bond me stevig aan jou vast

En je zwakte, hoeveel kracht het me gaf

Toen, samenwonend, was ik, ik was altijd bij jou

En vrienden en werk kwamen naar je toe

En dan 's avonds kwam jij me stevig knuffelen

En ik zag je zo hoog als de lucht

En elke nacht voelde je je veiliger

En toen hield je van me zonder te vragen

Oh, zie ik ben niet, zie, zie je niet

Kijk, ik weet het niet meer zeker

Nee, je kunt niet liefhebben (je kunt niet liefhebben)

Nee, je mag nooit (je kunt niet liefhebben)

Ik gaf je (je kunt niet liefhebben)

Ikzelf (je kunt niet liefhebben)

Twee keer (liefde is niet mogelijk)

En weinig meer...

En nu, wat hebben we en wat blijven we niet?

Eh, dat is de manier waarop ik je wilde

Stuur me boeketten met bloemen, platen van Mozart

En jij denkt dat hij zo gelukkig is, huh, en het zij zo

Als we verder gaan, wat blijft er dan over van vroeger?

Maar ik bewaar het verleden voor jou

Ik laat je het laatste geschenk van liefde achter

Ik laat je de juiste herinnering aan mij na

Keer terug naar de laatste glimlach (liefde is niet mogelijk)

Ik ga terug naar al mijn herinneringen (liefde is niet mogelijk)

Van die vlam (je kunt niet liefhebben)

Van die mist (je kunt niet liefhebben)

Van dat leven (je kunt niet liefhebben)

Waar komt het vandaan ... je kunt niet liefhebben

Je kunt niet liefhebben, je kunt niet liefhebben