Женщина - Краденое солнце

Я безногий и безрукий

Женщины смеются надо мной.

Некрасивый, с наглым взглядом,

Но в душе совсем я не такой!

Но в душе совсем я не такой!

Но в душе совсем я не такой!

Где бы взять такие крылья,

Чтоб взлететь на подоконник,

Где бы взять такие руки,

Чтоб касались бы земли,

Жил как птица в поднебесье

И хватал руками женщин,

И покуда солнце светит

Были б бабы все мои!

Были б бабы все мои!

Были б бабы все мои!

Но не любят меня дети

И плюют в меня старухи

Всё же я ещё надеюсь

Оторваться от земли

Голову просунув в петлю,

Взмою в небо, словно птица

Никогда мне не проститься,

Но я умер, как герой!

Но я умер, как герой!

Но я умер, как герой!

Ik ben beenloos en armloos

Vrouwen lachen me uit.

Lelijk, met een brutale blik,

Maar in mijn hart ben ik helemaal niet zo!

Maar in mijn hart ben ik helemaal niet zo!

Maar in mijn hart ben ik helemaal niet zo!

Waar kan ik zulke vleugels krijgen?

Om naar de vensterbank te vliegen,

Waar je zulke handen kunt krijgen?

Om de aarde aan te raken

Leefde als een vogel in de lucht

En greep de handen van vrouwen,

En zolang de zon schijnt

Daar zouden al mijn vrouwen zijn!

Daar zouden al mijn vrouwen zijn!

Daar zouden al mijn vrouwen zijn!

Maar kinderen houden niet van mij

En de oude vrouwen spuugden op mij

Toch hoop ik nog steeds

Kom van de grond

Zijn hoofd in de strop steken,

Ik ga de lucht in als een vogel

ik zal nooit vergeven

Maar ik stierf als een held!

Maar ik stierf als een held!

Maar ik stierf als een held!