Britten: Serenade for tenor, horn & strings, Op. 31 - Pastoral - Peter Pears, Dennis Brain, New Symphony Orchestra

The day’s grown old;

the fainting sun

Has but a little way to run

And yet his steeds, with all his skill

Scarce lug the chariot down the hill

The shadows now so long do grow

That brambles like tall cedars show;

Mole hills seem mountains, and the ant

Appears a monstrous elephant

A very little, little flock

Shades thrice the ground that it would stock;

Whilst the small stripling following them

Appears a mighty Polypheme

And now on benches all are sat

In the cool air to sit and chat

Till Phoebus, dipping in the west

Shall lead the world the way to rest

De dag is oud geworden;

de flauwvallende zon

Heeft maar een kleine manier om te rennen

En toch zijn rossen, met al zijn vaardigheid

Schaars sleep de wagen de heuvel af

De schaduwen die nu zo lang groeien,

Dat braamstruiken zoals hoge ceders laten zien;

Mol heuvels lijken bergen, en de mieren

Lijkt op een monsterlijke olifant

Een heel kleine kudde

Shades driemaal de grond die het zou opslaan;

Terwijl de kleine jongen hen volgt

Lijkt een machtig polyfeem

En nu op de banken zitten ze allemaal

In de koele lucht om te zitten en te kletsen

Till Phoebus, duik in het westen

Zal de wereld de weg wijzen naar rust