L’au-delà - Vanessa Paradis

Ne me demandez pas pourquoi je suis venue

Sur mon chemin de croix, la route était tordue

Ne me demandez pas comment c’est arrivé

Je ne m’en souviens pas, le temps s’est arrêté

Je n’ai pas vu la nuit descendre à petits pas

Et dans mon insomnie, je ne comprenais pas

Je voyais de partout des étoiles qui filaient

Elles m’ont mené à vous, m’en voilà désolée

Désolée

Ne me demandez pas pourquoi je suis comme ça

Si le dieu qui m’a faite s’est moqué de moi

Ne me demandez pas comment ça s’est passé

Quand j’ai perdu la tête, le temps s’est arrêté

J’ai fouillé dans le ciel et toute la journée

Recherché les ficelles de son immensité

J’ai vu danser la peur, perdue dans la tourmente

Elle avait la couleur d’une mort triste et lente

Triste et lente

C’est beau l’au-delà Je reste là

C’est beau l’au-delà Je reste là…

Vraag me niet waarom ik kwam

Op weg naar het kruis was de weg kronkelig

Vraag me niet hoe het is gebeurd

Ik weet het niet meer, de tijd heeft stil gestaan

Ik heb de nacht niet langzaam zien dalen

En in mijn slapeloosheid begreep ik het niet

Ik zag overal draaiende sterren

Ze leidden me naar jou, het spijt me

Sorry

Vraag me niet waarom ik zo ben

Als de god die me deed lachen om me

Vraag me niet hoe het ging

Toen ik mijn verstand verloor, stond de tijd stil

Ik zocht de lucht en de hele dag

Gezocht naar de snaren van zijn uitgestrektheid

Ik zag angstdans, verloren in de onrust

Ze had de kleur van een droevige en langzame dood

verdrietig en traag

Het is prachtig, ik blijf hier

Het is prachtig, ik blijf hier...