Un Día Nublado - José Alfredo Jiménez

Ya mis canciones no son alegres,

ya mis canciones tristeza son,

ya me encontré con el sentimiento,

ya me encontré con la decepción.

Fuiste mi cielo, más con el tiempo,

mi cielo en nube se convirtió

y un día nublado con mucho viento

entre otras nubes se me perdió.

Si he de morirme sin tu cariño

dile a la muerte que venga ya,

que al fin y al cabo algún día el destino,

quiera o no quiera, me ha de matar.

Yo que al tequila le tuve miedo

hoy me emborracho nomás con él,

y en cada copa miro una pena,

y en cada pena miro un querer.

Yo que te adoro quisiera odiarte

más mi destino es vivir por ti.

Y he de esperarte aunque nunca vuelvas,

y he de morirme pensando en ti.

Cuando me amabas todo era dicha,

hasta la luna brillaba más.

Hoy ni la luna ni el sol me alumbran,

hoy todo es pena y oscuridad.

Mijn liedjes zijn niet langer gelukkig,

mijn droevige liedjes zijn al,

Ik heb het gevoel al gevonden,

Ik heb de teleurstelling al ontmoet.

Je was mijn hemel, meer met de tijd,

mijn lucht werd een wolk

en een bewolkte dag met veel wind

tussen andere wolken was ik verdwaald.

Als ik moet sterven zonder jouw liefde

vertel de dood om nu te komen,

dat aan het eind van de dag op een dag het lot,

Of hij wil of niet, hij moet me vermoorden.

Ik was bang voor tequila

vandaag word ik gewoon dronken met hem,

en in elk glas zie ik een verdriet,

en in elke pijn zie ik een behoefte.

Ik die je aanbid, zou je willen haten

maar het is mijn lot om voor jou te leven.

En ik moet op je wachten, zelfs als je nooit meer terugkomt,

en ik moet sterven terwijl ik aan jou denk.

Toen je van me hield, was alles gelukzalig,

zelfs de maan scheen helderder.

Vandaag schijnt noch de maan noch de zon op mij,

Vandaag is alles verdriet en duisternis.