Angina - Tristania

Through scornful declarence and lumnious eyes

The shadows enveil with the glorious night

Trespassing the sunset like thou hast before

Entreating the daylight to rage nevermore (nevermore, nevermore)

Angina striking Elysium

A frail remembrance glorificates the nightside-ascendance

Veiled underneath thy funereal skies

Ut te postremo donarem munere mortis

The winds they may haunt me in bloodredest skies

The moon may bewed the strangest of light

The clasp of indifference the conquering tide

The sweeping of daylight… my vigour’s decline

Angina striking Elysium

A frail remembrance glorificates the nightside-ascendance

Veiled underneath thy funereal skies

Ut te postremo donarem munere mortis

Thy Carrion Kind

Angina strikes Elysium… a frail remembrance

Thy Carrion Kind

Thy Carrion Kind

Angina strikes Elysium… a frail remembrance

Thy Carrion Kind

Carrion Kind

My Carrion Kind

Door minachtende verklaring en lichtgevende ogen

De schaduwen omhullen met de glorieuze nacht

De zonsondergang overtreden zoals je eerder hebt gedaan

Het daglicht smeken om nooit meer te woeden (nooit meer, nooit meer)

Angina opvallend Elysium

Een broze herinnering verheerlijkt de nachtelijke opgang

Gesluierd onder uw begrafenishemelen

Ut te postremo donarem munere mortis

De winden die ze me kunnen achtervolgen in de bloedigste luchten

De maan kan het vreemdste licht verblinden

De sluiting van onverschilligheid het overwinnende tij

Het vegen van het daglicht ... de afname van mijn kracht

Angina opvallend Elysium

Een broze herinnering verheerlijkt de nachtelijke opgang

Gesluierd onder uw begrafenishemelen

Ut te postremo donarem munere mortis

Uw aassoort

Angina treft Elysium... een broze herinnering

Uw aassoort

Uw aassoort

Angina treft Elysium... een broze herinnering

Uw aassoort

Aas soort

Mijn Carrion-soort