Позвони - 23:45

Ветер под ногами, на струнах перебираю гаммы.

Никто не знает куда мы.

Никто не знает, когда мы.

Это начало большой драмы.

Ты знаешь, что я упрямый.

От того твои раны, что не звоню постоянно.

Разговоры по пять минут и, я время тяну,

Нас соединяет снова телефонный провод.

Дни и ночи куда-то идут, и у всех есть свой маршрут,

А на сайте нет снова, телефонный провод.

Припев:

Просто позвони, просто не молчи,

Когда пройдут дожди и смоют первый снег.

Просто позвони, просто не молчи, прошу!

Когда скажу люблю, дай мне свой ответ.

Встретились на линии связи, мы с тобой не знали тогда,

Что так сильно в этом увязнем и останемся там навсегда.

Ты была моей музой, а я был твой поэт.

И казалось, что эти узы не разрушит никто вовек.

Так не долог путь до драмы от любви, если сделать шаг,

А мы были так упрямы и что-то пошло не так.

Ты молчала и тихо плакала, а я не смог сказать: прости,

Все сломалась и быстро падало, а я отпустил.

Припев:

Просто позвони, просто не молчи,

Когда пройдут дожди и смоют первый снег.

Просто позвони, просто не молчи, прошу!

Когда скажу люблю, дай мне свой ответ.

Просто позвони, просто не молчи,

Когда пройдут дожди и смоют первый снег.

Просто позвони, просто не молчи, прошу!

Когда скажу люблю, дай мне свой ответ.

Просто позвони, просто не молчи,

Когда пройдут дожди и смоют первый снег.

Просто позвони, просто не молчи, прошу!

Когда скажу люблю, дай мне свой ответ.

De wind is onder mijn voeten, ik ga door de schalen op de snaren.

Niemand weet waar we zijn.

Niemand weet wanneer we zijn.

Dit is het begin van een groot drama.

Je weet dat ik koppig ben.

Van je wonden die ik niet altijd roep.

Vijf minuten praten en ik trek tijd

We zijn weer met elkaar verbonden via een telefoondraad.

Dagen en nachten gaan ergens heen, en iedereen heeft zijn eigen route,

En de site is er niet weer, een telefoondraad.

Refrein:

Bel gewoon, wees niet stil

Als de regen voorbij is en de eerste sneeuw is weggespoeld.

Bel gewoon, zwijg niet, alsjeblieft!

Als ik zeg dat ik van je hou, geef me dan je antwoord.

We hebben elkaar ontmoet op de communicatielijn, jij en ik wisten het toen nog niet,

Dat we hier zo in verzanden en daar voor altijd blijven.

Je was mijn muze en ik was je dichter.

En het leek erop dat niemand deze banden voor altijd zou verbreken.

Dus het pad naar het drama van liefde is niet lang als je een stap zet,

En we waren zo koppig en er ging iets mis.

Je was stil en huilde zachtjes, maar ik kon niet zeggen: het spijt me,

Alles brak en viel snel, en ik liet los.

Refrein:

Bel gewoon, wees niet stil

Als de regen voorbij is en de eerste sneeuw is weggespoeld.

Bel gewoon, zwijg niet, alsjeblieft!

Als ik zeg dat ik van je hou, geef me dan je antwoord.

Bel gewoon, wees niet stil

Als de regen voorbij is en de eerste sneeuw is weggespoeld.

Bel gewoon, zwijg niet, alsjeblieft!

Als ik zeg dat ik van je hou, geef me dan je antwoord.

Bel gewoon, wees niet stil

Als de regen voorbij is en de eerste sneeuw is weggespoeld.

Bel gewoon, zwijg niet, alsjeblieft!

Als ik zeg dat ik van je hou, geef me dan je antwoord.