As Torres Da Cinciberlândia - Xutos & Pontapés

Ele há um sítio entre a estrada e o mar

Que fica de fora para quem lá quer entrar

Tem uma porta escondida pelo azar

Que só se abre para quem lá que entrar

As tantas pensas que é tudo a brincar

É todo o espaço que cresce com o teu ser

É o tempo que se dobra ao passar

Será real tudo o que estás a ver

Já vi as torres da Cinciberlândia

São sete torres a riscar o céu

Já vi as torres da Cinciberlândia

Com os olhos que Deus me deu

Sete e tão altas que devem ultrapassar

O fim do mundo, Até o fim do ar

Ninguém lá mora, Só servem para brilhar

P’ra quem as vê, p’ra quem lá quer chegar

Já lá voltei, Procurei o lugar

Não o achei, Cansei-me de andar

Já era tarde, Não ia mais voltar

Aquele sítio entre a estrada e o mar

Er is een plek tussen de weg en de zee

Die buiten is voor wie naar binnen wil

Toevallig is er een deur verborgen

Die alleen opengaat voor wie binnenkomt

Zoveel mensen denken dat het allemaal om spelen draait

Het is alle ruimte die meegroeit met je wezen

Het is de tijd die verdubbelt als voorbijgaand

Alles wat je ziet zal echt zijn

Ik heb de torens van Cinciberland gezien

Er zijn zeven torens die de lucht riskeren

Ik heb de torens van Cinciberland gezien

Met de ogen die God me gaf

Zeven en zo hoog dat ze moeten passeren

Het einde van de wereld, tot het einde van de lucht

Niemand woont daar, ze dienen alleen om te schitteren

Voor wie ze ziet, voor wie er wil komen

Ik ging daar terug, ik zocht de plaats

Ik heb het niet gevonden, ik werd het lopen moe

Het was laat, ik zou niet terugkomen?

Die plek tussen de weg en de zee