A Continent Away - 1984

The nice nest we’ve built

Now that mess it lights it up

What we’ve done wrong

Don’t you feel we’re on the run

I don’t know why we try again

Questions/answers always the same

It’s gotta be done

This split of our tongues

My liver is flooded

By alcohol and tears

Oh I won’t go home

Before you get out of me

In the streets of a new town

Everything seems a bit more

Manageable, above the loss

Oh the guilt is far from home

Blink at noon, I miss our room

Our mouths are so close and yet our souls

Are a continent away

There was a nest of ours

There were messes for hours

I regret both are gone

Our hugs in the dawn

I feel drowned in ether

I feel drowned in ether

In salty waves I lie

A lovely way to hide

If I sometimes feel my heart sinks

I know my heart forgets too

The more I age, the less I think

The less I think, the more I fool

Many lives that pierced me through

Many eyes printed too

On mine

They’ll fade, not yours

Blink at noon, I miss our room

Our mouths are so close and yet our souls

Are a continent away

I know you’ll shiver again but I hold you

Het mooie nest dat we hebben gebouwd

Nu die puinhoop het verlicht het op

Wat hebben we verkeerd gedaan

Heb je niet het gevoel dat we op de vlucht zijn?

Ik weet niet waarom we het opnieuw proberen

Vragen/antwoorden altijd hetzelfde

Het moet gedaan worden

Deze splitsing van onze tongen

Mijn lever is overstroomd

Door alcohol en tranen

Oh, ik ga niet naar huis

Voordat je bij me weggaat

In de straten van een nieuwe stad

Alles lijkt een beetje meer

Beheersbaar, boven het verlies

Oh, het schuldgevoel is ver van huis

Knipper om 12.00 uur, ik mis onze kamer

Onze mond is zo dichtbij en toch onze ziel

Zijn een continent verwijderd

Er was een nest van ons

Er waren urenlang rommel

Ik vind het jammer dat ze allebei weg zijn

Onze knuffels in de ochtend

Ik voel me verdronken in ether

Ik voel me verdronken in ether

In zoute golven lig ik

Een mooie manier om je te verbergen

Als ik soms mijn hart voel zinken

Ik weet dat mijn hart het ook vergeet

Hoe ouder ik word, hoe minder ik denk

Hoe minder ik denk, hoe meer ik voor de gek houd

Vele levens die me doorboorden

Ook veel ogen geprint

Op de mijne

Ze zullen vervagen, niet die van jou

Knipper om 12.00 uur, ik mis onze kamer

Onze mond is zo dichtbij en toch onze ziel

Zijn een continent verwijderd

Ik weet dat je weer zult rillen, maar ik houd je vast