Take A Pebble - Emerson, Lake & Palmer, Steven Wilson

Just take a pebble and cast it to the sea,

Then watch the ripples that unfold into me,

My face spill so gently into your eyes,

Disturbing the waters of our lives.

Shread of our memories are lying on your grass;

Wounded words of laughter are graveyards of the past.

Photographs are grey and torn, scattered in your fields

Letters of your mem’ries are not real.

Sadness on your shoulders like a wornout overcoat

In pockets creased and tattered hang the rags of your hope.

The daybreak is your midnight;

the colours have all died.

Disturbing the waters of our lives, of our lives, of our lives, lives,

lives, lives…

Of our lives.

Neem gewoon een kiezelsteen en werp die in de zee,

Kijk dan naar de rimpelingen die zich in mij ontvouwen,

Mijn gezicht loopt zo zacht in je ogen,

De wateren van ons leven verstoren.

Stukje van onze herinneringen liggen op je gras;

Gewonde lachwoorden zijn begraafplaatsen uit het verleden.

Foto's zijn grijs en gescheurd, verspreid over je velden

Letters van je herinneringen zijn niet echt.

Verdriet op je schouders als een versleten overjas

In gekreukte en gescheurde zakken hangen de vodden van je hoop.

Het aanbreken van de dag is uw middernacht;

de kleuren zijn allemaal gestorven.

De wateren van ons leven verstoren, van ons leven, van ons leven, levens,

leeft, leeft...

Van onze levens.