Come mai - 883

Le notti non finiscono all’alba nella via

le porto a casa insieme a me, ne faccio melodia

e poi mi ritrovo a scrivere chilometri di lettere

sperando di vederti ancora qui

Inutile parlarne sai, non capiresti mai

seguirti fino all’alba e poi vedere dove vai

mi sento un po’bambino, ma lo so con te non finir

il sogno di sentirsi dentro un film

Bridge:

E poi all’improvviso sei arrivata tu non so chi l’ha deciso, m’hai presa sempre pi una quotidiana guerra con la razionalit

ma va bene pur che serva per farmi uscire

Come mai, ma chi sarai

per fare questo a me notti intere ad aspettare,

ad aspettare te dimmi come mai, ma chi sarai

per farmi stare qui

qui seduto in una stanza pregando per un s !

Gli amici se sapessero che sono proprio io pensare che pensavano fossi quasi un Dio

perch non mi fermavo mai, nessuna storia inutile

uccidersi d’amore, ma per chi ?!

Bridge

De nachten eindigen niet bij zonsopgang op straat

Ik neem ze mee naar huis, ik maak er een melodie van

en dan merk ik dat ik kilometers aan brieven schrijf

ik hoop je hier weer te zien

Onnodig om erover te praten, weet je, je zou het nooit begrijpen

volg je tot het ochtendgloren en kijk dan waar je heen gaat

Ik voel me een beetje als een kind, maar ik weet dat het niet bij jou zal eindigen

de droom om je in een film te voelen

Brug:

En toen kwam je plotseling, ik weet niet wie het besliste, je voerde meer en meer een dagelijkse oorlog met rationaliteit

maar dat is oké, zolang het maar dient om mij eruit te krijgen

Hoe komt het, maar wie zal je zijn?

om me dit hele nachten aan te doen, wachtend,

om op je te wachten, vertel me waarom, maar wie wil je zijn?

om me hier te laten blijven

hier zittend in een kamer biddend voor een s!

Vrienden als ze wisten dat ik het echt ben, denken dat ze dachten dat ik bijna een God was

omdat ik nooit gestopt ben, geen nutteloos verhaal

elkaar vermoorden uit liefde, maar voor wie?!

Brug