かすみ (KASUMI) - Dir En Grey

You were crying with an apple candy in one hand… walking into the twilight

«Where's Mommy?"your eyes the shape of the moon burn inside my head and I hold

you.

It’s August, when the insects start to cry at the sensu shop on the Gion Hill.

The happy month of May that this child is looking foward to will not come.

Paper balloons fly high in the sky.

There, the tears overflow with the memories of the red candy ball as it melts

together until it’s gone.

I wake up at 4 o’clock in the morning by the sound of a small cry.

I put the child to sleep by reading the child’s favorite book.

Good Bye.

Paper balloons fly high in the sky.

There the tears overflow with the memories of the red candy ball as it melts

together until it’s gone.

How many more years will it take for the tears to be all gone?

The sun sets,

underneath the burial is The truth and…

13 o’clock in the afternoon, not a single sound of the wind can be heard.

Her body, still to this day,

Lie very guiet, underneath the tatami.

Je was aan het huilen met een appelsnoep in de ene hand... terwijl je de schemering in liep

"Waar is mama?" je ogen branden in de vorm van de maan in mijn hoofd en ik houd vast

jij.

Het is augustus, wanneer de insecten beginnen te huilen in de sensu-winkel op de Gion-heuvel.

De gelukkige meimaand waar dit kind naar uitkijkt, zal niet komen.

Papieren ballonnen vliegen hoog in de lucht.

Daar stromen de tranen over van de herinneringen aan de rode snoepbal terwijl deze smelt

samen tot het weg is.

Ik word om 4 uur 's ochtends wakker door het geluid van een kleine kreet.

Ik breng het kind in slaap door het favoriete boek van het kind te lezen.

Tot ziens.

Papieren ballonnen vliegen hoog in de lucht.

Daar stromen de tranen over van de herinneringen aan de rode snoepbal terwijl hij smelt

samen tot het weg is.

Hoeveel jaar zal het nog duren voordat de tranen allemaal weg zijn?

De zon gaat onder,

onder de begrafenis is de waarheid en...

13 uur in de middag, geen enkel geluid van de wind is te horen.

Haar lichaam, tot op de dag van vandaag,

Ga heel rustig liggen, onder de tatami.