Dans la peau de Tony - 113, Le Rat Luciano

C’est l’bal des balles sous les yeux du peuple

La loi du plus fauve

Le monde d’aujourd’hui les oblige à être forts

La mort braquée sur la tempe on affronte

C’est ou tu bouges, ou bien tu sombres

Vis ta vie comme tu dois la vivre afin qu’tes rêves prennent forme

On mène une vie où tout est basé sur les pieds

Où tout l’monde préfère marcher sur la braise que s’laisser marcher sur les

pieds

C’est la meilleure et la pire des époques

Les frères s’trompent, des balles partent

Des frères tombent, c’est toujours l’pauvre contre l’très pauvre

Les familles portent le deuil, demandent la trêve

Beaucoup d’entre nous n’atteindront jamais la retraite et ça désole

Dehors c’est l’désordre, ça s’fout d’la douleur des autres

Sois prudent, les balles c’est comme l’argent, ça s’fout d’la couleur des hommes

Autres temps, autres mentalités

Beaucoup de mères connaissent la peine de la mort depuis qu’les armes sont

devenues banalité

Ressens la gravité, l’amertume qu’y a dans les cœurs

T’as un flingue, t’existes, cette habitude est dans les mœurs

Dans la rue, tu nous commandes pas, tu n’recommences pas

C’est pas l’studio, frimer je te l’recommande pas

Évite de parler à blanc

La rue c’est pas un film de gangster, quand ça tire et qu'ça tue y a jamais

d’balle à blanc

Ça pue la fin des temps

N’importe qui braque n’importe qui

C’est la chanson du doigt sur la détente

S’faire la guerre les uns les autres, à ton avis, est-ce donc ça la vie?

À tous nos soldats qui ont perdu trop d’amis

Ici-bas c’est la folie, la joie d’vivre est dans le coma

Et le môme est dans la peau de Tony

Mes frères prennent des coups mais ne tombent pas

Crachent sur la vie des vaincus, préfèrent mourir au combat

Sais-tu combien vivent d’illégale monnaie

Combien quittent les cours et partent charbonner

Aveuglés par la colère, la douleur

Finissent sur un chemin mauvais

Sais-tu combien d’jeunes meurent en visant l’sommet

Vas-y sauve ton âme, garde ta foi, évite de t’abandonner

Détruire sa conscience déclenche la souffrance, yeah

Fais d’lavant, attends rien d’la douce France

T’y as la force, l'équipe et la flamme, tes yeux expriment la dalle

Tu danses au rythme qu’la rue joue, celui qui inspire la gagne

T’affrontes les épreuves sans baisser la garde

Que Dieu t'évite le blâme

Mon frère, tu dois tuer le mal

Cache la peine, cache le trac et tu pourras tuer le match

Prédestiné à résister

C’qui tue pas endurcit, donc on vend pas notre âme pour exister

J’rêve d’un jour où nous serons capables de prier ensemble

De marcher ensemble vers la lumière afin d’briller ensemble

Ici-bas c’est la folie, la joie d’vivre est dans le coma

Et le môme est dans la peau de Tony

Mes frères prennent des coups mais ne tombent pas

Crachent sur la vie des vaincus, préfèrent mourir au combat

Nous, on n’a pas l’cœur à s’la jouer

Yeah, on voit les choses à notre échelle

On voit qu’un calibre, ça vaut plus très cher

Que dans nos rues, y a trop d’vraies balles dans d’la vraie chair

On voit les choses à notre échelle

On voit qu’l'État n’entend plus la détresse

Et voit nos jeunes de quartier juste comme des symboles de l'échec

Het is de bal der ballen onder de ogen van de mensen

Wet van de wildste

De wereld van vandaag vereist dat ze sterk zijn

Dood gericht op de tempel waar we voor staan

Het is of je beweegt of je zinkt

Leef je leven zoals je het moet leven zodat je dromen vorm krijgen

We leiden een leven waar het allemaal om de voeten draait

Waar iedereen liever op sintels loopt dan dat er gelopen wordt

voeten

Het zijn de beste en de slechtste tijden

De broers hebben het mis, kogels gaan

Broeders vallen, het is altijd de armen tegen de zeer armen

Families rouwen, roepen op tot wapenstilstand

Velen van ons zullen nooit met pensioen gaan en dat is triest

Buiten is het wanorde, het geeft niet om de pijn van anderen

Wees voorzichtig, kogels zijn als geld, ze geven niet om de kleur van mannen

Andere tijden, andere mentaliteiten

Veel moeders kennen de doodstraf sinds de komst van wapens

gemeengoed worden

Voel de zwaartekracht, de bitterheid in de harten

Je hebt een pistool, je bestaat, deze gewoonte is in de moraal

Op straat bestel je ons niet, je begint niet opnieuw

Het is niet de studio, pronken, ik raad het je niet aan

Vermijd het spreken van blanco's

De straat is geen gangsterfilm, als het schiet en het doodt is er nooit

lege bal

Het stinkt naar het einde der tijden

Iedereen berooft iemand

Het is het lied van de vinger aan de trekker

Met elkaar oorlog voeren, is dat naar jouw mening het leven?

Aan al onze soldaten die te veel vrienden hebben verloren

Hier beneden is het waanzin, de levensvreugde is in coma

En het kind zit in de huid van Tony

Mijn broers nemen klappen, maar vallen niet

Spuug op de levens van de overwonnenen, sterf liever in de strijd

Weet je hoeveel er van illegaal geld leven?

Hoeveel verlaten de school en gaan naar kolen

Verblind door woede, pijn

Op het verkeerde pad belanden

Weet je hoeveel jonge mensen sterven bij het streven naar de top?

Ga je ziel redden, blijf geloven, geef niet op

Je geweten vernietigen veroorzaakt pijn, yeah

Ga je gang, verwacht niets van lief Frankrijk

Je hebt de kracht, het team en de vlam, je ogen drukken de plaat uit

Je danst op het ritme dat de straat speelt, degene die inspireert wint

Je ondergaat de beproevingen zonder je hoede te laten zijn

God bespaar je de schuld

Mijn broer, je moet het kwaad doden

Verberg de pijn, verberg de plankenkoorts en je kunt het spel doden

Voorbestemd om weerstand te bieden

Wat doodt, verhardt niet, dus we verkopen onze ziel niet om te bestaan

Ik droom van een dag waarop we samen kunnen bidden

Samen naar het licht lopen om samen te schitteren

Hier beneden is het waanzin, de levensvreugde is in coma

En het kind zit in de huid van Tony

Mijn broers nemen klappen, maar vallen niet

Spuug op de levens van de overwonnenen, sterf liever in de strijd

We hebben het hart niet om het te spelen

Ja, we zien dingen op onze schaal

We zien dat een kaliber duurder is

Dat er in onze straten te veel echte kogels in echt vlees zijn

We zien dingen op onze schaal

We zien dat de staat de nood niet meer hoort

En zie onze buurtkinderen als symbolen van mislukking