Rocking Chair - Vanessa Paradis

On rira moins, on ne rira plus

Des baisers moins au coin des rues

De longs silences, le cœur bon pour la science

J’aurai je pense, je n’aurais jamais cru

Mais avec le temps

On oublie la peau et la peine et les mystères

Oui avec le temps

Les souvenirs Les plus beaux s’en reviennent

Sur le rocking-chair

Sur le rocking-chair…

Tu m'écris moins, je ne t'écris plus

Je sors le chien qui n’en peut plus

Parfois je danse avec l’ombre d’une chance

Parfois je pense que je n’en ai plus

Tu pars demain, je ne reviens plus

Mais néanmoins on reste mordus

Parfois je flirte et je glisse les pentes

Mais la mort lente, ça je n’en veux plus

Mais avec le temps…

We zullen minder lachen, we zullen niet meer lachen

Minder kusjes om de hoek

Lange stiltes, hart goed voor de wetenschap

Ik zou hebben denk ik, ik zou nooit hebben geloofd

Maar met de tijd

We vergeten de huid en de pijn en de mysteries

Ja in de loop van de tijd

De mooiste herinneringen komen terug

Op de schommelstoel

Op de schommelstoel...

Jij schrijft mij minder, ik schrijf jou niet meer

Ik schakel de hond uit die er niet meer tegen kan

Soms dans ik met de schaduw van een kans

Soms denk ik dat ik op ben

Jij vertrekt morgen, ik kom niet terug

Maar toch blijven we gebeten

Soms flirt ik en glijd ik van de hellingen af

Maar de langzame dood wil ik niet meer

Maar met de tijd…