Vida Noturna - Zizi Possi

Acendo um cigarro molhado de chuva até os ossos

E alguém me pede fogo — é um dos nossos

Eu sigo na chuva de mão no bolso e sorrio

Eu estou de bem comigo e isto é difícil

Eu tenho no bolso uma carta

Uma estúpida esponja de pó-de-arroz

E um retrato meu e dela

Que vale muito mais do que nós dois

Eu disse ao garçom que quero que ela morra

Olho as luas gêmeas dos faróis

E assobio, somos todos sós

Mas hoje eu estou de bem comigo

E isso é difícil!

Ah, vida noturna

Eu sou a borboleta mais vadia

Na doce flor da tua hipocrisia

Ik steek een natte sigaret op van regen tot op het bot

En iemand vraagt ​​me om vuur - het is er een van ons

Ik volg de regen met mijn hand in mijn zak en ik glimlach

Ik ben in orde met mezelf en dit is moeilijk

Ik heb een brief in mijn zak

Een stomme poederdons

Het is een portret van mij en haar

Wat veel meer waard is dan wij tweeën

Ik zei tegen de ober dat ik wil dat ze doodgaat

Ik kijk naar de dubbele manen van de koplampen

En fluitend, we zijn helemaal alleen

Maar vandaag ben ik in orde met mezelf

En dit is moeilijk!

oh nachtleven

Ik ben de sletterigste vlinder

In de zoete bloem van je hypocrisie