Pra Vida Inteira - Zizi Possi

Vamos juntar as nossas manhãs

Nossas manhãs, tudo o que a gente tem

Você vai colorir minha vida

E eu vou pintar a sua também

Vamos soprar as cinzas, despertar o fogo

Que a gente esqueceu

Deixar a luz entrar e aproveitar o sol

Que ainda não se escondeu

Vamos juntar as nossas crianças

Que vão entrar no mesmo cordão

E cultivar a terra que a nossa galera

Vai virar batalhão

E leva o papagaio e a cadeira de

«Tricot» da minha vovó

E vai o pão-de-ló que ela nos preparou

Pra festejar nosso amor

E bota o pé na estrada sentindo

A fogueira em meu coração

Vamos comer, enfim, feijão com arroz

Plantados bem no nosso jardim

E a nossa macacada vai crescendo

E outros macaquinhos virão

Comer o pão-de-ló que a mesma bisavó

Fará no mesmo fogão

Laten we samen onze ochtenden bijwonen

Onze ochtenden, alles wat we hebben

jij zal mijn leven kleuren

En ik zal de jouwe ook schilderen

Laten we de as blazen, het vuur wakker maken

Dat zijn we vergeten

Het licht binnenlaten en genieten van de zon

Dat is nog steeds niet verborgen

Laten we onze kinderen samenbrengen

Wie gaat er in hetzelfde snoer?

En cultiveer het land dat onze mensen

Wordt een bataljon

En pakt de papegaai en de stoel

«Breien» door mijn oma

En daar is de biscuit die ze voor ons heeft klaargemaakt

Om onze liefde te vieren

En zet je voet op de weg gevoel

Het vuur in mijn hart

Laten we eindelijk bonen en rijst eten

Goed geplant in onze tuin

En onze aap groeit

En andere kleine aapjes zullen komen

Het biscuitgebak eten dat dezelfde overgrootmoeder

Zal het op hetzelfde fornuis doen