Нас учили - Жека Расту

У любви нету рации,

Я дышу и скольжу.

Я ценю гравитацию,

Но опять ухожу.

Радости незаконные у притяженья тел,

Но я хотел бездонное, я улетел!

О, плачьте моря из янтаря, голые звуки.

О, я на земле помню о зле, где мои руки?

О, дай подержать желтый закат, иллюминатор!

Летят корабли в поле земли, я — авиатор!

Пронзает он как рентген,

Бессмертен, велик, священ,

Весь этот озон и оксиген.

Я могу быть бессмысленным,

Выбрать пути не те,

Но есть смелая истина

В широте-долготе.

Мне ничего не нужно и ничего не жаль,

Голым и безоружным взлетаю вдаль.

Не рви мою грудь, там только суть, сердце навылет.

Кто хочет любить — сразу убит, так нас учили.

О, дай подержать желтый закат, иллюминатор!

В босых небесах — крыльев размах, я — авиатор.

Как хорошо быть раненым,

Я обожаю боль.

Это моё задание —

В небо поднять любовь.

Кажется, это страшно, почва так далека,

Я заложил вираж и легка рука.

О, плачьте моря из янтаря, голые звуки.

О, я на земле помню о зле, где мои руки?

Пусть я слишком мал, дайте штурвал, полюс, экватор,

Летят корабли в поле земли, я — авиатор!

Пронзает он как рентген,

Бессмертен, велик, священ,

Весь этот озон и оксиген.

Liefde heeft geen radio,

Ik adem en glijd.

Ik waardeer zwaartekracht

Maar ik ga weer weg.

Illegale geneugten bij het aantrekken van lichamen,

Maar ik wilde het bodemloze, ik vloog weg!

Oh, huil zeeën van barnsteen, naakte geluiden.

Oh, ik herinner me het kwaad op aarde, waar zijn mijn handen?

Oh, laat me de gele zonsondergang vasthouden, patrijspoort!

Schepen vliegen in het veld van de aarde, ik ben een vlieger!

Het doorboort als een röntgenfoto,

Onsterfelijk, groot, heilig,

Al deze ozon en zuurstof.

Ik kan zinloos zijn

Kies paden niet die

Maar er is een gedurfde waarheid

Op breedte-lengtegraad.

Ik heb niets nodig en ik heb nergens spijt van,

Naakt en ongewapend vlieg ik de verte in.

Scheur mijn borst niet, er is alleen de essentie, het hart is doorboord.

Wie lief wil hebben, wordt onmiddellijk vermoord, zoals ons is geleerd.

Oh, laat me de gele zonsondergang vasthouden, patrijspoort!

In de blote lucht - spanwijdte, ben ik een vlieger.

Het is goed om gekwetst te zijn

Ik houd van pijn.

Dit is mijn taak

Til liefde de lucht in.

Het lijkt eng, de grond is zo ver weg

Ik legde een draai en een lichte hand.

Oh, huil zeeën van barnsteen, naakte geluiden.

Oh, ik herinner me het kwaad op aarde, waar zijn mijn handen?

Laat me te klein zijn, geef me het roer, de paal, de evenaar,

Schepen vliegen in het veld van de aarde, ik ben een vlieger!

Het doorboort als een röntgenfoto,

Onsterfelijk, groot, heilig,

Al deze ozon en zuurstof.