Выдыхаю дым - Жак Энтони

Я снова выдыхаю дым и ловлю,

Жаль остаться молодым не могу,

На поводу у своих дум,

Больше не хочу быть тут, потому и бегу.

Не пожелаю врагу так ошибаться,

В себе так ошибаться,

Почему я сошёл именно тут?

Ведь впереди было еще так много станций.

Молод и глуп…

Я еще так молод и глуп,

Но меня уже не прет этот блуд.

Тебе скажут, что я в чем-то не открыт — они врут.

У меня нет ни друзей ни подруг,

Я в принципе один — и это замкнутый круг.

Жал сотни рук, думал: «А вдруг, кто-нибудь из этих,

Сможет кардинально повлиять на мою судьбу».

Это вечный балаган,

Шум и гам тут, музыканты,

Либо без денег, либо без таланта,

Либо на телик, либо да куда там.

Никто не видит мою душу лучше,

Чем тот, кто тот меня слушал,

Я не хочу врать ни себе, ни вам,

И потому пишу о том, о чем бы писал.

Если бы у меня была тетрадь, типа дневник,

Там все было бы красиво и в картинках,

Даже если было больно — писал бы,

Именно таким и свой мир показал вам.

Почему я слышу эти голоса?

Паранойя.

Видно, я сошел с ума,

Неужели все так плохо?

Неужели пора выть волком?

Мне не нужен рэп, мне нужен рев толп,

Я простужен вновь — дым под потолок,

Дверь на замок, пара дорог,

Порой лучше, чем целый мир на ладони — ухожу в ночь.

Я не знаю, какова цена успеха,

Мой максимализм еще не пройденный этап,

Говорят: «все мои идеи упираются в монеты»,

Может я дурак, но самый умный дурак тут!

Я не боюсь глупых слов, они скажут:

«Этот рэп ни о чем», но я вижу так все,

Я не могу писать абстрактно,

То ли нет фантазии то ли таланта.

И снова паранойя!

Я с командой на районе!

То ли что-то мутим, то ли тупо кроет,

И в эти моменты не бывает больно.

Но как же надоело не собой быть,

Вечно не доволен и опять дым,

Дым и туман, снова дым и туман,

Прячу свои страхи в этих красных глазах.

Так хорошо, когда нет мыслей,

О том благополучии, что в числах,

Нал — это грязь, дурь — это дрянь,

Как же остаться в этом мире чистым?

Как остаться собой?

Как найти свой покой?

Как убить в себе то, что мешает жить хорошо,

Жить хорошо?

Ik adem de rook weer uit en vang

Het spijt me dat ik niet jong kan blijven

Over je gedachten,

Ik wil hier niet meer zijn, dus ik vlucht.

Ik wil niet dat mijn vijand die fout maakt.

Om zo ongelijk te hebben in jezelf

Waarom ben ik hierheen gekomen?

Er waren immers nog zoveel stations in het verschiet.

Jong en dom...

Ik ben nog zo jong en dom

Maar ik haast me niet langer met deze hoererij.

Ze zullen je vertellen dat ik op de een of andere manier niet open ben - ze liegen.

Ik heb geen vrienden of vriendinnen

Ik ben eigenlijk alleen - en dit is een vicieuze cirkel.

Hij schudde honderden handen en dacht: “Wat als, een van deze,

Kan mijn lot dramatisch beïnvloeden.

Dit is een eeuwige farce

Lawaai en lawaai hier, muzikanten,

Ofwel geen geld of geen talent

Of op de televisie, of ergens anders.

Niemand ziet mijn ziel beter

Dan degene die naar mij luisterde

Ik wil niet tegen mezelf of tegen jou liegen

Daarom schrijf ik over waar ik over zou schrijven.

Als ik een notitieboekje had, zoals een dagboek,

Daar zou alles mooi zijn en in foto's,

Zelfs als het pijn zou doen, zou ik schrijven

Dit is hoe de wereld je heeft laten zien.

Waarom hoor ik deze stemmen?

Paranoia.

Blijkbaar ben ik gek geworden

is het zo erg?

Is het tijd om te huilen als een wolf?

Ik heb geen rap nodig, ik heb het gebrul van de menigte nodig

Ik ben weer verkouden - rook onder het plafond,

De deur naar de sluis, een paar wegen,

Soms is het beter dan de hele wereld in de palm van mijn hand - ik vertrek voor de nacht.

Ik weet niet wat de prijs van succes is

Mijn maximalisme is nog niet voorbij het stadium,

Ze zeggen: "al mijn ideeën rusten op munten"

Misschien ben ik een dwaas, maar de slimste dwaas hier!

Ik ben niet bang voor domme woorden, ze zullen zeggen:

"Deze rap gaat nergens over", maar ik zie alles zo

Ik kan niet abstract schrijven

Of er nu geen fantasie of talent is.

En weer paranoia!

Ik ben met het team in de buurt!

Of we wakkeren iets aan, of verstoppen ons dom,

En op deze momenten doet het geen pijn.

Maar hoe moe om niet jezelf te zijn,

Voor altijd ontevreden en weer roken

Rook en mist, weer rook en mist,

Mijn angsten verbergen in die rode ogen

Het is zo goed als er geen gedachten zijn

Over het welzijn dat in cijfers zit,

Nal is vuil, dope is onzin

Hoe blijf je clean in deze wereld?

Hoe jezelf blijven?

Hoe vind je je rust?

Hoe in jezelf te doden wat je ervan weerhoudt om goed te leven,

Goed leven?