Созвездие монстра - Жак Энтони

Эй-ей мой негр взял fame без денег,

Ты все еще на дне?

И это лень, бездельник,

Пока я прорывался — эти псы пиздели, (Эй-ей)

Мой негр, я съебал из тени.

Чаще, чем пишу вдыхаю дым растений,

Суки не пиздят — я не люблю истерик,

Она открыла рот, значит она в постели,

И ее первый адекватный секс — он последний.

Они клеят мои фото на свои стены,

Называют меня Богом, ведь я их сделал,

Их парни говорят: «Пиздец, он стелит!»,

Если бы я захотел, то я давно влез в телик.

Белый знает кто я, этот белый — мой белый,

Я врываюсь на блок, сука, делать, так делать,

Они ждали, что я сдохну — я сделал их левой,

Вошел в мой дом?

Сука, мой дом — сцена.

Пара жирных линий, мой космический корабль,

И я улетаю в space trip,

Я кладу ладонь на ее зад, я сплю с подругой,

А ее подруга с ней спит.

(x2)

Зачем тянуться к звездам?

Ведь они к нам упадут сами рано или поздно,

Я вижу себя в небе,

И малышка называет это «Созвездие монстра»,

Это Созвездие монстра.

(x5)

Эйей, «Лошадей не гони» — говорят сотни овец,

Стоп!

Сотни ягнят, хватит орать,

Слышу опять душераздирающие вопли из окна, (Твою мать!).

Но никак не унять мне шторм в голове,

Как соловей, запоешь в тот самый день,

Враг — это тень, но коли на твой стороне свет, помни,

Я был во тьме — там пиздец полный.

В горло горечь бьет, чертов потолок, смотрит в черный лоб, красный огонёк

Не положат в гроб, я хочу еще, самый страшный сон — вечно вещий сон,

В ухе чей-то стон, я кладу на стол ручку и листок,

Чтобы писать о том, что меня убьет, что меня убьет, что меня убьет, что меня убьет...

Власть: жажда власти убила во мне человека,

Абстрактные образы, Ветхий Завет, полубоги и черти,

Не верьте ни мне, ни богам,

Ведь с их помощью вами и вертят,

Я предъявил доказательство жизни, теперь они ждут доказательство смерти.

Двери открылись лишь раз, и я тут же нырнул, туда не посмотрев, что за ними,

Впрочем мне было плевать, так как, где бы я ни был — я наедине с моим миром,

Преисподняя — мир сегодня, дам что угодно за жизнь-мелодий,

Моя свобода мне стоит многих имен записанных в Книгу мёртвых.

Пара жирных линий, мой космический корабль,

И я улетаю в space trip, (Space trip!)

Я кладу ладонь на ее зад, я сплю с подругой,

А ее подруга с ней спит.

(С ней спит!)

Пара жирных линий, мой космический корабль,

И я улетаю в space trip, (Space trip!)

Я кладу ладонь на ее зад, я сплю с подругой,

А ее подруга с ней спит.

Зачем тянуться к звездам?

Ведь они к нам упадут сами рано или поздно, рано или поздно

Я вижу себя в небе,

И малышка называет это "Созвездие монстра",

Это Созвездие монстра!

Это Созвездие монстра!

Это Созвездие монстра!

Это Созвездие монстра!

Это Созвездие монстра!

Hey mijn neger nam Fame zonder geld,

Sta je nog onderaan?

En dit is luiheid, een instapper,

Terwijl ik aan het doorbreken was - deze honden hebben het verkloot (Hey-hey)

Mijn neger, ik heb het verkloot vanuit de schaduw.

Vaker dan ik schrijf, inhaleer ik de rook van planten,

Teven neuken niet - ik hou niet van driftbuien

Ze opende haar mond, dus ze ligt in bed

En haar eerste adequate seks is haar laatste.

Ze hebben mijn foto's op hun muren gezet

Ze noemen me God omdat ik ze gemaakt heb

Die jongens zeggen: "Fuck, hij ligt!",

Als ik wilde, ben ik lang geleden op de televisie gestapt.

Wit weet wie ik ben, dit wit is mijn wit,

Ik breek op het blok, teef, doe het, doe het

Ze wachtten tot ik dood zou gaan - ik liet ze vertrekken,

Mijn huis binnengekomen?

Teef, mijn huis is het podium

Een paar dikke lijnen, mijn ruimteschip

En ik vlieg weg op een ruimtereis

Ik leg mijn hand op haar kont, ik slaap met een vriend

En haar vriend slaapt bij haar.

(x2)

Waarom naar de sterren grijpen?

Ze vallen immers vroeg of laat zelf op ons af,

Ik zie mezelf in de lucht

En schat, noem het Monster Constellation

Dit is het sterrenbeeld van het monster.

(x5)

Hé, rijd niet met de paarden, zeggen honderden schapen

Stop!

Honderden lammeren, stop met schreeuwen

Ik hoor weer hartverscheurende kreten uit het raam, (Je moeder!).

Maar ik kan de storm in mijn hoofd niet bedaren,

Als een nachtegaal zing je op die dag,

De vijand is een schaduw, maar als er licht aan jouw kant is, onthoud dan

Ik tastte in het duister - het zit vol met stront.

Bitterheid klopt in de keel, verdomd plafond, kijkt in het zwarte voorhoofd, rood licht

Ze zullen me niet in een kist stoppen, ik wil meer, de ergste droom is een eeuwig profetische droom,

Iemand kreunt in mijn oor, ik leg een pen en een stuk papier op tafel,

Om te schrijven over wat me zal doden, wat me zal doden, wat me zal doden, wat me zal doden...

Macht: de lust naar macht doodde de man in mij,

Abstracte beelden, het Oude Testament, halfgoden en duivels,

Vertrouw mij of de goden niet

Immers, met hun hulp draaien ze je om,

Ik heb bewijs van leven getoond, nu wachten ze op bewijs van overlijden.

De deuren gingen maar één keer open, en ik dook meteen naar binnen zonder te kijken naar wat erachter zat,

Het kon me echter niet schelen, want waar ik ook was - ik ben alleen met mijn wereld,

De hel is de wereld van vandaag, ik geef je alles voor levensmelodieën

Mijn vrijheid kost me veel namen die in het Dodenboek staan ​​geschreven.

Een paar dikke lijnen, mijn ruimteschip

En ik ga op een ruimtereis (ruimtereis!)

Ik leg mijn hand op haar kont, ik slaap met een vriend

En haar vriend slaapt bij haar.

(Slaap bij haar!)

Een paar dikke lijnen, mijn ruimteschip

En ik ga op een ruimtereis (ruimtereis!)

Ik leg mijn hand op haar kont, ik slaap met een vriend

En haar vriend slaapt bij haar.

Waarom naar de sterren grijpen?

Vroeg of laat, vroeg of laat vallen ze ons immers zelf toe

Ik zie mezelf in de lucht

En schat, noem het "Monster Constellation"

Het is een monsterconstellatie!

Het is een monsterconstellatie!

Het is een monsterconstellatie!

Het is een monsterconstellatie!

Het is een monsterconstellatie!