Sem Pudor - Zero

Houve um tempo em que foi bom

Mas depois veio o pior

Um mar de sombras e o temor

De viver um mal maior

Cerquei o meu coração

Dos espinhos que encontrei

Sublimei as emoções

Fiz trincheiras ao redor

Já nem me lembro mais

Do que eu quis me defender

Você veio em paz

Me invadiu, e sem pudor

Fez-se dona do meu ser, dona do meu ser

Pensei ser incapaz

De viver a ilusão

De acreditar mais uma vez

Nas mentiras que eu já sei de cor

Já nem me lembro mais…

Não existe uma razão

Que explique o que eu passei

As razões de um coração

Não se explicam a ninguém

Só ele sabe bem

Como é amar

Já nem me lembro mais…

Er was een tijd dat het goed was

Maar toen kwam het ergste

Een zee van schaduwen en angst

Van het leven van een groter kwaad

Ik omringde mijn hart

Van de doornen die ik vond

Ik heb de emoties gesublimeerd

Ik heb loopgraven gemaakt rond

Ik herinner het me niet eens meer

Waar ik mezelf tegen wilde verdedigen?

Je kwam in vrede

Is me binnengevallen, en zonder schaamte

Ze werd de eigenaar van mijn wezen, de eigenaar van mijn wezen

Ik dacht dat ik niet in staat was

Van het leven in de illusie

Nog een keer geloven

In de leugens die ik al uit mijn hoofd ken

Ik herinner het me niet eens meer...

er is geen reden

Dat verklaart wat ik heb meegemaakt

De redenen van een hart

Ze worden aan niemand uitgelegd

alleen hij weet het goed

hoe is het om lief te hebben?

Ik herinner het me niet eens meer...