Скоро зима - Западный фронт

Рассвет наступил как похмелье —

Где я, с кем я и кто я такой?

Рядом чье-то помятое тело,

И из-за стенки доносится вой.

Но клин вышибают клином,

В стену бьют головой.

Я проснулся, я зол, я мужчина,

Да, к тому же, еще и живой.

Когда каменеет ветер,

Когда камни сходят с ума,

Тоска расставляет сети,

Скоро зима

Совесть не купишь на деньги,

Веру не взять напрокат.

Чебурашку поставили к стенке,

Ведь кто-то должен быть во всем виноват.

Каким бы ты не был проворным,

Но по закону собачьих стай —

Все коты висят на заборе,

Все псы попадают в рай.

И, как-нибудь на рассвете

Нас всех соберут в закрома.

Сентябрь за все в ответе —

Скоро зима

И вот под ногами столица,

Я здесь, как всегда невпопад.

С прохожих падают лица —

В столице опять листопад.

Закрыто, забито, забыто,

Затоптано, запрещено.

Дома, как могильные плиты,

В которых от страха темно.

И стылый ноябрьский ветер

Сметает в кучу дома.

Прилипли к окошкам дети —

Скоро зима.

И, распахнутые настежь, двери подъездов

Хохочут мне в след, когда я по утрам

Выхожу на улицу в тайной надежде,

Что весь этот мир провалился к чертям.

Но каждый свое с лихвою получит,

Фонарь, дискотека, аптека, тюрьма.

Никто не знает, где его нахлобучит.

Замри, оглянись, это зима

Dageraad kwam als een kater

Waar ben ik, met wie ben ik en wie ben ik?

In de buurt van iemands verkreukelde lichaam,

En van achter de muur klinkt een gehuil.

Maar de wig wordt uitgeslagen met een wig,

Ze sloegen met hun hoofd tegen de muur.

Ik werd wakker, ik ben boos, ik ben een man

Ja, bovendien, nog in leven.

Als de wind in steen verandert

Wanneer de stenen gek worden

Angst zet netten op

De winter komt eraan

Geweten kan niet met geld worden gekocht,

Faith kan niet gehuurd worden.

Cheburashka werd tegen de muur gezet,

Er moet immers overal iemand de schuld van krijgen.

Hoe wendbaar je ook bent,

Maar volgens de wet van hondenroedels -

Alle katten hangen aan het hek,

Alle honden gaan naar de hemel.

En op de een of andere manier bij het ochtendgloren

We zullen allemaal in bakken worden verzameld.

September is het antwoord op alles -

De winter komt eraan

En nu onder de voeten van de hoofdstad,

Ik ben hier, zoals altijd niet op mijn plaats.

Gezichten vallen van voorbijgangers

Weer vallende bladeren in de hoofdstad.

Gesloten, gesloten, vergeten

Vertrapt, verboden.

Huizen zijn als grafstenen

Waarin het donker is van angst.

En de koude novemberwind

Thuis op een hoop geveegd.

Kinderen plakten aan de ramen -

De winter komt eraan.

En, wijd open, de deuren van de ingangen

Ze lachen me na als ik 's ochtends ben

Ik ga de straat op in geheime hoop

Dat de hele wereld naar de hel is gegaan.

Maar iedereen zal meer dan zijn eigen krijgen,

Lantaarn, discotheek, apotheek, gevangenis.

Niemand weet waar hij zal worden geslagen.

Bevries, kijk om je heen, het is winter