Над пропастью - Западный фронт

Дорога кончается пропастью,

Рай, что обещан нам

Действительность режет лопастью

Прямо на пополам.

Смотри — земля ушла из-под ног,

А мы продолжаем идти.

Мы, похоже, прорвались,

И нас уже не спасти.

Сколько еще не прожитых песен,

Сколько заслуженных ран.

Бессмертно все, что сделано честно,

Смертелен только обман.

Но сны уже начинают сбываться,

И оживать миражи.

Мы с тобою идем

Над пропастью во ржи.

Мы бы давно сорвались в пропасть,

Так и не выйдя на свет.

Только мы уже переступили черту,

За которою смерти нет.

И если ты правильно понял

Все, что было, что будет и есть,

То рано, или поздно

Ты тоже окажешься здесь.

Мы, как деревья умирали стоя,

Но и смерть была против нас.

Так что нам уже ничего не стоит

Воскреснуть еще один раз.

Засыпали землей,

Но ты не верь глазам — я жив.

Мы встретимся

Над пропастью во ржи.

Дорога кончается пропастью,

Рай, что обещан нам

Действительность режет лопастью

Прямо напополам.

Смотри — земля ушла из-под ног,

Но мы продолжаем идти.

Мы, похоже, прорвались,

Теперь нас уже не спасти.

Кто-то все же доберется до цели,

Но кто-то сорвется вниз.

Так пусть увенчается радостью

Их смертельная жизнь.

Я искал себя птицей в небе,

А нашел лежащим во ржи,

Сочинял песню,

А получилась жизнь

De weg eindigt in een afgrond

Paradijs dat ons is beloofd

De realiteit snijdt als een mes

Precies in de helft.

Kijk - de aarde is onder je voeten weggegaan,

En we gaan door.

We lijken te hebben gebroken

En we zijn niet te redden.

Hoeveel ongeleefde nummers?

Hoeveel welverdiende wonden.

Alles wat eerlijk wordt gedaan, is onsterfelijk,

Alleen bedrog is dodelijk.

Maar dromen beginnen uit te komen

En laat luchtspiegelingen herleven.

We gaan met je mee

De vanger in de rogge.

We zouden al lang in de afgrond zijn gevallen,

Dus zonder in het licht te komen.

Alleen zijn we de grens al gepasseerd,

Waarvoor geen dood bestaat.

En als je het goed begrepen hebt

Al dat was, dat zal zijn en is,

Dat vroeg of laat

Jij zult hier ook zijn.

Wij, net als bomen, stierven staand,

Maar zelfs de dood was tegen ons.

Het kost ons dus niets

Nog een keer herrijzen.

Bedekt met aarde

Maar geloof je ogen niet - ik leef nog.

We zullen elkaar ontmoeten

De vanger in de rogge.

De weg eindigt in een afgrond

Paradijs dat ons is beloofd

De realiteit snijdt als een mes

Rechts bovenop.

Kijk - de aarde is onder je voeten weggegaan,

Maar we gaan door.

We lijken te hebben gebroken

Nu zijn we niet meer te redden.

Iemand zal nog steeds het doel bereiken,

Maar er zal iemand vallen.

Dus laat het gekroond worden met vreugde

Hun dodelijke leven.

Ik zocht mezelf als een vogel in de lucht,

En ik vond het liggend in de rogge,

Schreef een lied

En het leven bleek