Le chemin de l'amour - Yvonne Printemps, Франсис Пуленк

Les chemins qui montent à la mer ont gardé de notre passage

Des fleurs effeuillées et l'écho, sous leurs arbres, de notre rire clair.

Hélas !

Les jours de bonheur radieux, de joies envolées,

Je vais sans en trouver trace dans mon cœur.

Chemins de mon amour, je vous cherche toujours,

Chemins perdus vous n'étes plus et vos défauts sont sourds.

Chemin du désespoir, chemin du souvenir, chemin du premier jour

Divin chemin d’amour.

Si je dois l’oublier un jour, la vie effaçant toutes choses

Je veux qu’en mon cœur un souvenir repose plus fort que notre amour

Le souvenir du chemin où tremblante et toute éperdue

Un jour j’ai senti sur moi brûler tes mains.

Chemins de mon amour, je vous cherche toujours,

Chemins perdus vous n'étes plus et vos défauts sont sourds.

Chemin du désespoir, chemin du souvenir, chemin du premier jour

Divin chemin d’amour.

De paden die naar de zee gaan, hebben onze doorgang weggehouden

Bladloze bloemen en de echo, onder hun bomen, van onze heldere lach.

Helaas!

De dagen van stralend geluk, van stijgende vreugden,

Ik ga zonder er een spoor van te vinden in mijn hart.

Paden van mijn liefde, ik zoek altijd naar jou,

Verloren paden je bent niet meer en je fouten zijn doof.

Pad van wanhoop, pad van herinnering, pad van de eerste dag

Goddelijk pad van liefde.

Als ik het ooit zou vergeten, dat het leven alle dingen uitwist

Ik wil in mijn hart een herinnering die sterker is dan onze liefde

De herinnering aan het pad waar bevend en radeloos

Op een dag voelde ik je handen op mij branden.

Paden van mijn liefde, ik zoek altijd naar jou,

Verloren paden je bent niet meer en je fouten zijn doof.

Pad van wanhoop, pad van herinnering, pad van de eerste dag

Goddelijk pad van liefde.