Quand tu dors pres de moi - Yves Montand, Иоганнес Брамс

Quand tu dors près de moi, tu murmures parfois

Le nom mal oublié de cet homme que tu aimais

Et tout seul près de toi, je me souviens tout bas

Toutes ces choses que je crois

Mais que toi, ma chérie, tu ne crois pas

Les gestes étourdissants, étourdis de la nuit

Les mots émerveillés, merveilleux de notre amour

Si cet air te rejoint, si tu l’entends soudain

Je t’en pris, comme moi, ne dis rien, mais rappelle-toi, chérie.

Als je naast me slaapt, fluister je soms

De slecht vergeten naam van die man van wie je hield

En helemaal alleen naast jou, herinner ik me stilletjes

Al deze dingen die ik geloof

Maar dat jij, schat, je niet gelooft

De duizelingwekkende, duizelingwekkende gebaren van de nacht

De verwonderde, prachtige woorden van onze liefde

Als dit deuntje je bereikt, als je het plotseling hoort

Zeg alsjeblieft, net als ik, niets, maar onthoud, schat.