Faubourg Saint-Denis - Yves Montand

Offrant un peu de paradis, un faubourg de Paris

Nous a donné son coeur, tout son coeur

Il l’a donné dans ses chansons tout un tas de chansons

Que nous chantons en choeur, tous en choeur

Et si vous entrez par hasard dans un de ces sombres couloirs

Vous pourrez entendre en secret bien des secrets

Faubourg Saint-Martin, berceau des romances d’amour

De tous les refrains que nous fredonnons chaque jour

Tes vieilles maisons, aux murs noircis par les années

Chantent les chansons qui volent par monts et vallées, les chansons

Faubourg Saint-Martin qui chante pour le monde entier l'éternel refrain

Du bonheur de vivre et d’aimer, Faubourg Saint-Martin

Tu seras toujours le plus beau faubourg, celui de l’amour

Parfois un fantôme léger semblera vous frôler

Un esprit du passé est passé

C’est l'âme d’un grand disparu qui plane dans la rue

Soufflant aux petits gamins son refrain

C’est peut être le père Voubliez, Vincent Scotto ou Cristiné

Qui revient dans son vieux faubourg chanter l’amour

Faubourg Saint-Martin, berceau des romances d’amour

De tous les refrains que nous fredonnons chaque jour

Tes vieilles maisons, aux murs noircis par les années

Chantent les chansons qui volent par monts et vallées, les chansons

Faubourg Saint-Martin qui chante pour le monde entier l'éternel refrain

Du bonheur de vivre et d’aimer, Faubourg Saint-Martin

Tu seras toujours le plus beau faubourg, celui de l’amour

Faubourg Saint-Martin

Tu seras toujours le plus beau faubourg, celui de l’amour.

Een stukje paradijs, een buitenwijk van Parijs

Gaf ons zijn hart, heel zijn hart

Hij gaf het in zijn liedjes een hele hoop liedjes

Dat we samen zingen, allemaal samen

En als je toevallig een van die donkere gangen binnenstapt

Misschien hoor je in het geheim veel geheimen

Faubourg Saint-Martin, bakermat van liefdesromans

Van alle deuntjes die we elke dag neuriën

Je oude huizen, met de muren zwart door de jaren

Zing de liederen die over heuvels en dalen vliegen, de liederen

Faubourg Saint-Martin die voor de hele wereld het eeuwige refrein zingt

Het geluk van leven en liefhebben, Faubourg Saint-Martin

Je zult altijd de mooiste buitenwijk zijn, die van de liefde

Soms lijkt een lichte geest tegen je aan te strijken

Een geest uit het verleden is gepasseerd

Het is de ziel van een grote overledene die op straat zweeft

Zijn refrein blazend op de kleine kinderen

Het kan pater Voubli, Vincent Scotto of Cristiné zijn

Die terugkeert naar zijn oude buitenwijk om liefde te zingen?

Faubourg Saint-Martin, bakermat van liefdesromans

Van alle deuntjes die we elke dag neuriën

Je oude huizen, met de muren zwart door de jaren

Zing de liederen die over heuvels en dalen vliegen, de liederen

Faubourg Saint-Martin die voor de hele wereld het eeuwige refrein zingt

Het geluk van leven en liefhebben, Faubourg Saint-Martin

Je zult altijd de mooiste buitenwijk zijn, die van de liefde

Faubourg Saint-Martin

Je zult altijd de mooiste buitenwijk zijn, die van de liefde.