Не дай нам исчезнуть - Юсиф Эйвазов

Мы так долго ходили по краю

И простых избегали маршрутов...

Солнце грело, но мы замерзали

И веками тянулись минуты...

Города из стекла и бетона,

Мы сдавались им в плен добровольно...

Одиночество меряя в тоннах,

Умирали, но не было больно...

И теперь, когда ты со мной...

Не дай нам исчезнуть,

Не дай погасить этот свет между нами.

Не дай нам исчезнуть,

Не дай нам остаться лишь воспоминанием.

Не дай нам исчезнуть,

Не дай нам пройти через боль расставания

Не дай нам исчезнуть,

Счастливыми быть выбираем мы сами.

Перекрёстки срослись в лабиринты,

Провода заплелись в паутину...

Доверяя одним лишь инстинктам,

Столько времени мы упустили...

Между пальцев песком рассыпаясь,

С безысходностью в игры играли...

Мы теряли, но мы не сломались,

Потому что друг друга искали...

И теперь, когда ты со мной...

Не дай нам исчезнуть,

Не дай погасить этот свет между нами.

Не дай нам исчезнуть,

Не дай нам остаться лишь воспоминанием.

Не дай нам исчезнуть,

Не дай нам пройти через боль расставания

Не дай нам исчезнуть,

Счастливыми быть выбираем мы сами.

We lopen al zo lang op het randje

En eenvoudige routes werden vermeden...

De zon was warm, maar we waren ijskoud

En de minuten sleepten voort...

Steden van glas en beton

We hebben ons vrijwillig aan hen overgegeven...

Eenzaamheid meten in tonnen

Ze stierven, maar het deed geen pijn...

En nu je bij mij bent...

Laat ons niet verdwijnen

Laat dit licht tussen ons niet doven.

Laat ons niet verdwijnen

Laat ons niet slechts een herinnering zijn.

Laat ons niet verdwijnen

Laat ons niet door de pijn van het afscheid gaan

Laat ons niet verdwijnen

We kiezen ervoor om gelukkig te zijn.

Kruispunten versmolten tot labyrinten,

De draden zijn verstrikt in een web...

Alleen op instincten vertrouwen

We hebben zoveel tijd verspild...

Zand tussen de vingers strooien,

Ze speelden spelletjes met wanhoop...

We hebben verloren, maar we braken niet

Omdat ze elkaar zochten...

En nu je bij mij bent...

Laat ons niet verdwijnen

Laat dit licht tussen ons niet doven.

Laat ons niet verdwijnen

Laat ons niet slechts een herinnering zijn.

Laat ons niet verdwijnen

Laat ons niet door de pijn van het afscheid gaan

Laat ons niet verdwijnen

We kiezen ervoor om gelukkig te zijn.