El Fantasma Del Marino - Yusa, Decemer Bueno, Roberto Carcassés

(Para mi padre, navegando;

mi madre siempre esperando)

Será otro palpitar en mí

Y otra historia se encontrará

No sé si importará que el tiempo elija el destino

O si esas cosas que recuerde bastarán

Azules horizontes reinventando las horas

Que el agua como espejo multiplicará.

Una mujer siempre al fondo de sus ojos

Mirando al mar,

De nuevo…

Despertó en el mismo lugar

Sobre las olas

Sin saber por cuánto tiempo

Ni hacia dónde mirará su puerto

Le dibujaba besos que mojaban las hojas

Toda su ausencia, los silencios, tanta soledad

La misma bendición que navegaba en sus mares

Con la costumbre de besarla una vez más…

Anocheció con la esperanza en su sonrisa

La misma estrella que miraban desde lejos

De nuevo…

Nacen sirenas que serán testigos de su amanecer

Y los delirios que llegaban a sus pies

Como un beso tibio de sal

Desde el mar…

De nuevo, se va…

(Voor mijn vader, zeilen;

mijn moeder wacht altijd)

Het zal weer een hartslag in mij zijn

En een ander verhaal zal worden gevonden

Ik weet niet of het uitmaakt dat de tijd het lot kiest

Of als die dingen die ik me herinner zullen volstaan

Blauwe horizonten die de uren opnieuw uitvinden

Dat water als een spiegel zal zich vermenigvuldigen.

Een vrouw altijd in het diepst van zijn ogen

Kijkend naar de zee,

Opnieuw…

wakker geworden op dezelfde plek

Op de golven

zonder te weten voor hoe lang

Noch waar zal de haven eruitzien?

Ik tekende kussen die de bladeren nat maakten

Al zijn afwezigheid, de stiltes, zoveel eenzaamheid

Dezelfde zegen die op zijn zeeën voer

Met de gewoonte om haar nog een keer te kussen...

Hij viel in slaap met hoop in zijn glimlach

Dezelfde ster waar ze van ver naar keken

Opnieuw…

Zeemeerminnen worden geboren die getuige zullen zijn van hun dageraad

En de waanideeën die hun voeten bereikten

Als een warme kus zout

Van de zee…

Nogmaals, het gaat…