Arenas de Soledad - Decemer Bueno, X Alfonso

Empezar de nuevo

Sin destino y sin tener

Un camino cierto que, me enseñe a no perder la fe

Y escapar de este dolor sin pensar en lo que fue

¿cuanto aguanta un corazón sin el latido de creer?

En lo bello en la verdad de la esperanza

De esta sed de amar

En los sentimientos que se quedan

Sueños que perduran

Y busqué y subí y fui preso entre las alas del amor

Sin distancia y sin recuerdos

En las arenas de esta soledad

Presa de un silencio roto

Hijos del amanecer

Que nunca alcanzó esa luz, tan confundida en el placer

Y cierro los ojos, sólo para comprender

Cuánto aguanta un corazón sin el latido de creer

Opnieuw beginnen

Zonder lot en zonder te hebben

Een bepaald pad dat me leerde om het vertrouwen niet te verliezen

En ontsnappen aan deze pijn zonder na te denken over wat het was

Hoe lang kan een hart meegaan zonder het ritme van geloven?

In het mooie in de waarheid van hoop

Van deze dorst naar liefde

In de gevoelens die blijven

dromen die blijven bestaan

En ik zocht en ik ging naar boven en ik zat opgesloten tussen de vleugels van liefde

Zonder afstand en zonder herinneringen

In het zand van deze eenzaamheid

Ten prooi aan een gebroken stilte

zonen van de dageraad

Dat bereikte nooit dat licht, zo verward van plezier

En ik sluit mijn ogen, gewoon om het te begrijpen

Hoeveel kan een hart bevatten zonder het ritme van geloven?