Cuando Baja La Marea - Yuri

Aire, en esta linda tarde de verano

Tu recuerdo es una foto gris

Que las horas van difuminando

Que difícil dibujar tus rasgos

Mediodía después de partir

Aire, sí tus ojos eran higos negros

Sí los dientes gajos de limón

No recuerdo el largo de tus cejas

Ni siquiera puedo hablar apenas

De otra cosa que no sea tu olor

La mente cuando baja la marea

Por puro instinto de conservación

Intenta cauterizar cada huella

Que deja atrás el paso del amor

La mente cuando baja la marea

Mostrando la estructura del dolor

Activa un mecanismo de defensa

Para que no se ahogue el corazón

Bello, con tu perfecto perfil tal hebreo

Desaliñado, lleno de proyectos

Hombros cargados y zapatos viejos

Aire, me falta el aire

En esta linda tarde de verano

No logro describirte

Tu recuerdo es una foto gris

Apenas perfilada

Que las horas van difuminando

Oh, no

Aire, intento dibujar

Tus rasgos pero casi ya no puedo

Por mucho que lo intento

Que difícil es reconocer

Con todo lo que amamos

Que no me has dejado apenas huella

Aire, ahora cuando baja la marea

Y el naufragio ya es total

¡Que pena!

Lucht, op deze mooie zomermiddag

Je geheugen is een grijze foto

Dat de uren vervagen

Hoe moeilijk is het om je gelaatstrekken te tekenen

middag na vertrek

Lucht, ja je ogen waren zwarte vijgen

Ja de kruidnagel partjes citroen

Ik weet de lengte van je wenkbrauwen niet meer

Ik kan niet eens nauwelijks praten

Van iets anders dan je geur

De geest als het tij gaat

Uit pure zelfbehoud

Probeer elk spoor dicht te schroeien

Dat laat de stap van liefde achter

De geest als het tij gaat

De structuur van pijn laten zien

Activeer een afweermechanisme

Zodat het hart niet verdrinkt

Mooi, met je perfecte profiel zo'n Hebreeër

Smerig, vol projecten

belaste schouders en oude schoenen

Lucht, ik heb geen lucht

Op deze mooie zomermiddag

Ik kan je niet beschrijven

Je geheugen is een grijze foto

nauwelijks geprofileerd

Dat de uren vervagen

Oh nee

Lucht, ik probeer te tekenen

Jouw trekken maar ik kan bijna niet meer

Zoveel als ik probeer

hoe moeilijk het is om te herkennen

met alles waar we van houden

Dat je nauwelijks een stempel op me hebt gedrukt

Lucht, nu als het tij gaat

En de schipbreuk is al totaal

Wat jammer!