Les meilleurs ennemis - Youssoupha, Diam's

Je fais du mal à ceux que j’aime je le sais et ça m’emmerde

Ils comprennent pas pourquoi je saigne, pourquoi mes veines virent à l'éden

J’suis une enfant de l’erreur

Partagée entre laideur et beauté face à l’horreur et la cruauté de mon coeur

Je reste seule dans l’noir, je suis contradictoire

Et si j’suis plus petite que toi je rêve de crier victoire

La rue m’a poussée aux trucs louches, aux faux semblants aux cartouches

Eparpillée autour de moi car les jaloux m’ont tirés dans le dos

En désaccord c’est dans mon sang c’est dans mon corps

C’est dans les yeux de tous ces hommes qui m’aiment encore malgré mes torts

Et je sais plus si j’suis docile ou de ceux qui dominent

Si j’suis d’humeur nocive ou plutôt de ceux qui s’obstinent

Je suis incontrôlable car y’a la vie, ses aléas

Y’a la famille peu malléable car la culture s’installe à table

On n’contredit pas sa mère donc on feint la transparence

Moi j’connais pas le mot «parent «j'reste une enfant en apparence

Mais dans l’fond qui suis-je?

Mes origines sont en panique

Trop réaliste le succès m’a prit de panique

Noir ou blanc, trop réservée ou trop dingue

Trop préservée ou trop facile à atteindre par les dingues

Mon pire ennemi c’est Mélanie, qu’on se le dise je reste triste

Qui m’aime me lise car je n’me livre que dans mes titres

Encore un texte au côté dark, pourquoi cet homme dans mon appart'?

Pourquoi mon coeur est à l'étroit, pourquoi t’ai-je pris pour un cobaye

Pourquoi n’sais-tu pas que je peine à vivre

Toi tu m’aimes à vie, moi j’suis trop frêle

Trop de tristesse car je suis très naïve

J’ai pas guérie malgré la gloire j’suis amaigrie j’fais peine à voir

A peine atterrie j’veux quitter le territoire

Moi j’suis toujours en opposition, toujours en bonne position

Toujours dans l’action bousillée par la réflexion

Cherche pas à suivre ma belle, je ne sais pas qui je suis

Mon pire ennemi c’est moi-même et peu m’importe qui me suit

Laisse parler mon côté ying

Laisse parler mon côté yang

Y’a des jours c’est pour ma clique

Et y’a des jours c’est pour les gens

Mon coté pile fait face à mon côté tendre

Dangereux quand tes meilleurs ennemis deviennent des anges

MC de mauvais augure, même si c’est trop dur

Je procure comment boycotter mon côté obscur

J’inaugure encore un triste anniversaire

Comme impostures: le temps et la fortune sont mes pires adversaires

J’suis acerbe dans mes speech, rien a perdre on est speed

J’te rappelle: si la peine nous appelle on l’esquive

On a beaucoup d’estime pour les frères, on s’entraîne

Puis sème le mauvais engrais, histoire de gangs, on s’engraine

Trop d’quartiers en guerre, remballe ta rengaine

Puisque la paix est en panne et que ma c&agne est en grève

On en crève de ce putain d’orgueil

Mélanie, dans le cercueil j’verrais mes ennemis parmis mes amis

J’examine les causes de ma ruine

Partagé entre les rêves de ma prose et le cauchemar de Darwin

T’sais ma rime sur le beat arrive subitement

La même équipe le même équipement, nos différences de pigments

Nous ont conduis à trop d’incompréhension de non sens

Laissez-moi ma présomption d’innocence

Putain, tout nous oppose faut qu’on se pose pour faire union

Mais pas l’temps de faire une pause la famille attend ses Western Union

Soldat du temps avec des flingues dans les artères

Mon peuple ne se distingue que dans les charts et dans les charters

On a un sale caractère à force d’agoniser

Atomisés nos pater font des gosses alcoolisés

Mon trajet est à corriger mais j’accélère

Il m’faut une baraque comme le Colisée pour m’arracher des HLM

Stop ta morale y’a des dollars chez les ennemis

C’est pas l’argent qui pourrit les gens connard c’est la sère-mi

Nos meilleurs ennemis chez nos proches c’est nos sales attitudes

Et leur amour n’a d'égal que notre ingratitude

Comme d’habitude tu fais du mal à ceux qui t’aiment

J’ai jamais su pourquoi on fait du mal à ceux qu’on aime…

Ik heb degenen van wie ik hou pijn gedaan die ik ken en het maakt me kwaad

Ze begrijpen niet waarom ik bloed, waarom mijn aderen zich naar Eden keren

Ik ben een kind van fouten

Verscheurd tussen lelijkheid en schoonheid in het aangezicht van de gruwel en wreedheid van mijn hart

Ik blijf alleen in het donker, ik ben tegenstrijdig

En als ik kleiner ben dan jij, droom ik ervan de overwinning uit te roepen

De straat duwde me naar slonzig spul, om te doen alsof ik cartridges had

Verspreid om me heen want de jaloerse schoot me in de rug

Niet mee eens, het zit in mijn bloed, het zit in mijn lichaam

Het is in de ogen van al die mannen die nog steeds van me houden ondanks mijn fouten

En ik weet niet meer of ik volgzaam ben of van degenen die domineren

Als ik een slecht humeur heb of liever eigenwijs

Ik heb geen controle meer omdat er leven is, zijn grillen

Er is de familie die niet erg kneedbaar is omdat de cultuur zich aan tafel nestelt

Je spreekt je moeder niet tegen, dus doe je alsof je transparant bent

Ik, ik ken het woord "ouder" niet, ik blijf uiterlijk een kind

Maar diep van binnen, wie ben ik?

Mijn afkomst is in paniek

Te realistisch het succes nam me in paniek

Zwart of wit, te gereserveerd of te gek

Te ongerept of te gemakkelijk te bereiken voor de geeks

Mijn ergste vijand is Mélanie, laten we zeggen dat ik verdrietig blijf

Wie van mij houdt, leest mij omdat ik mezelf alleen lever in mijn titels

Nog een tekst aan de donkere kant, waarom deze man in mijn appartement?

Waarom is mijn hart verkrampt, waarom hield ik je voor een proefkonijn?

Waarom weet je niet dat ik worstel om te leven?

Je houdt van me voor het leven, ik ben te zwak

Te veel verdriet omdat ik erg naïef ben

Ik ben niet genezen ondanks de glorie, ik ben dunner, het is moeilijk te zien

Nauwelijks geland Ik wil het gebied verlaten

Ik, ik ben altijd in de oppositie, altijd in een goede positie

Altijd in de actie verpest door de reflectie

Probeer mijn schoonheid niet te volgen, ik weet niet wie ik ben

Mijn ergste vijand ben ikzelf en het kan me niet schelen wie mij volgt

Laat mijn ying kant spreken

Laat mijn yang kant spreken

Er zijn dagen dat het voor mijn kliek is

En er zijn dagen dat het voor mensen is

Mijn staartkant is gericht naar mijn zachte kant

Gevaarlijk als je beste vijanden engelen worden

MC ongunstig, zelfs als het te moeilijk is

Ik geef aan hoe ik mijn duistere kant kan boycotten

Ik huldig weer een trieste verjaardag in

Als bedrog: tijd en fortuin zijn mijn ergste tegenstanders

Ik ben bitter in mijn toespraken, niets te verliezen, we zijn snelheid

Ik herinner je eraan: als de pijn ons roept, ontwijken we hem

We hebben veel respect voor de broers, we trainen

Zaai dan de verkeerde mest, verhaal van bendes, we verstrengelen

Te veel buurten in oorlog, pak je deuntje in

Sinds de rust is verbroken en mijn vriendin staakt

We gaan dood van deze verdomde trots

Mélanie, in de kist zou ik mijn vijanden onder mijn vrienden zien

Ik onderzoek de oorzaken van mijn ondergang

Verscheurd tussen de dromen van mijn proza ​​en Darwins nachtmerrie

Je weet dat mijn rijm op de beat plotseling komt

Hetzelfde team, dezelfde apparatuur, onze verschillen in pigmenten

Leidde ons tot te veel onzin misverstanden

Laat me mijn vermoeden van onschuld

Verdomme, alles is tegen ons, we moeten ons settelen om ons te verenigen

Maar geen tijd om een ​​pauze te nemen, de familie wacht op hun Western Unions

Soldaat van de tijd met geweren in de slagaders

Mijn mensen vallen alleen op in de hitlijsten en in de charters

We kregen een slecht humeur van het sterven

Atomized onze vaders maken alcoholische kinderen

Mijn route moet worden gecorrigeerd, maar ik versnel

Ik heb een kazerne zoals het Colosseum nodig om me weg te rukken van HLM

Stop je moraliteit, er zijn dollars onder de vijanden

Het is niet het geld dat mensen rot, klootzak, het is de sere-mi

Onze beste vijanden in onze dierbaren zijn onze vuile houdingen

En hun liefde wordt alleen geëvenaard door onze ondankbaarheid

Zoals gewoonlijk doe je degenen die van je houden pijn

Ik heb nooit geweten waarom we degenen van wie we houden pijn doen...