Caged - Within Temptation

These are the darkest clouds

That have surrounded me

Now I find myself alone

Caught in a cage

There’s no flower I can find in here

Not withering, not pale to me

Everyone with a friendly face

Seems to hide some secret inside

He told me he loved me

While he laughed in my face, he just led me astray

He took my virtue

I feel so cold inside, sorrow has frozen my mind

My heart is covered with thoughts entangled

How could it ever have felt so real?

Is there a place more lonely

Than I feel within?

Could I have seen?

Could I have known?

I just took it as the truth

Everyone with a friendly face

Seems to hide some secret inside

He told me he loved me

While he laughed in my face, he just led me astray

He took my virtue

I feel so cold inside, sorrow has frozen my mind

Always there to remind me

It keeps me from believing

That someone might be there

Who frees me and never ever leaves me

He told me he loved me

While he laughed in my face, he just led me astray

He took my virtue

I feel so cold inside, sorrow has frozen my mind

Dit zijn de donkerste wolken

die mij hebben omringd

Nu vind ik mezelf alleen

Gevangen in een kooi

Ik kan hier geen bloem vinden

Niet verwelkend, niet bleek voor mij

Iedereen met een vriendelijk gezicht

Lijkt een geheim van binnen te verbergen

Hij vertelde me dat hij van me hield

Terwijl hij in mijn gezicht lachte, leidde hij me gewoon op een dwaalspoor

Hij nam mijn deugd

Ik voel me zo koud van binnen, verdriet heeft mijn geest bevroren

Mijn hart is bedekt met verstrikte gedachten

Hoe had het ooit zo echt kunnen voelen?

Is er een plek meer eenzaam?

dan ik van binnen voel?

Had ik het kunnen zien?

Had ik het kunnen weten?

Ik vatte het gewoon op als de waarheid

Iedereen met een vriendelijk gezicht

Lijkt een geheim van binnen te verbergen

Hij vertelde me dat hij van me hield

Terwijl hij in mijn gezicht lachte, leidde hij me gewoon op een dwaalspoor

Hij nam mijn deugd

Ik voel me zo koud van binnen, verdriet heeft mijn geest bevroren

Altijd klaar om me eraan te herinneren

Het weerhoudt me ervan te geloven

Dat er misschien iemand is

Wie bevrijdt me en verlaat me nooit

Hij vertelde me dat hij van me hield

Terwijl hij in mijn gezicht lachte, leidde hij me gewoon op een dwaalspoor

Hij nam mijn deugd

Ik voel me zo koud van binnen, verdriet heeft mijn geest bevroren